Saat gecenin en gecesi ...
Sen yoksun bir kalem bir kağıt var sözlerime yoldaş
Seni sana anlatmak istiyorum kalbimce.
Olmuyor...
İçimde bir yağmurun küskün sesi var o yüzden mi ne ?

Anladım ki bittiği yerde bitmiyor, gittiği yerden gitmiyor aşk ... Sonsuz kez gidilse de sonsuza dek bitirilse de ...

İlk hayal kırıklığım değil bu ne de dudaklarımı büküp ilk ağlayışım...
Daha önceleri de seni döktü kirpiklerim hıçkıra hıçkıra.. O yüzden alışığım... İçine düştüğüm boşluk boşuna ... Dokunmadan yokluğuna nasıl olsa yarın kaldığı yerden dolacak yine kalbim seninle... Bu yüzden kırgınlığım nafile...

Vazgeçemediğim bir şarkı gibisin dilimde, sessizliğimi yakan ...Ve her gece karşıma çıkan bir sazın dargın telinde...
Sen yoksun ya, sanki yarım kalmışım
Sen yoksun ya, çıldırmış bunalmışım
Sen yoksun ya, hep bu şarkıyı çalmışım
Sen yoksun ya, şimdi bomboş sokaklar
Sen yoksun ya, gözyaşım pişmanlık saklar
Sen yoksun ya, umurumda mı yasaklar
Sen yoksun ya sen yoksun ya diye diye...

Hangi suya çarptım, hangi saatte kaybettim uykumu, kirpiklerimin kaçı ayakta yine farketmiyorum ...

Kapıyorum gözlerimi gecenin siyahına, yastığıma düşüyorsun, şimdi uyumanın tam vakti diyorum .. Bir rüya aralığı kadar gelirsin belki uykuma.. Hasretine dayanmanın yolları işte.. Başımın göğsüne düşmesine biliyorum bin asır var.. O yüzden yazıyorum aldığında mektubumu okuyup bağrına basasın diye ...Şimdi kıskandım bir ucu yanık kağıt,bir pulsuz zarf benden daha şanşlı mı olacak diye..

Vazgeçtim yazmıyorum ...
Zaten sabah oldu bu gece de oyaladım kendimi işte bir kaç canı yanık satırla...
Devamı 3.ye ...

07.11 2013
05:55

Arzu Karadoğan