KAN KOKUSU - 1

"Yusuf Altay Yusuf Altay tahliyecisiniz, tahliye olmak üzere eşyalarınızla birlikte kapıaltına geliniz..."

Bu anons ile koğuşta sevinç çığlıkları atılmıştı...

Yusuf sevinemiyordu... Sevinmiyordu...

Dışarısını düşündü....

Çocukluğuna gitti...

Binbir zorlukla geçinen babası onu okutmak için büyük şehirlere yollamıştı.

Babası ile birlikte İzmir’e geldi. Okula kaydını yaptırdıktan sonra babası köyüne döndü.

Her tarafta olaylar vardı.

Okuldan çıkmış çalıştığı işine doğru yürürken silah sesleri duydu.

Silah seslerinin geldiği yere yöneldi...

Diş hekimliği beşinci sınıf öğrencisi göğsünden üç kurşunla vurulmuştu.

Onun yanına çömeldi.

Anası aklına geldi..

O esnada polis olay yerine gelmişti.

Polis gözaltına aldı...

Vurulan öğrenci hastanede ölmüş...

Bir kaç şahit bulundu.

Her suça bir suçlu bulunuyordu...

Hakim kararını verdi...

Gereği düşündü...

Ömür boyu hapsine...

Gün yüzü görmeden geçen yıllar...

Hiç bir suçu olmadan çekilen bu kadar çile...

Cezaevinin kapısından çıktı, güneşi yeni görüyordu...

Başını gökyüzüne kaldırdı... Doya doya semalara baktı...

Etrafına bakındı.. Kimseler yoktu...

Elinde bir mini poşet yürümeye başladı...

Bir süre yürüdü.

Otobüs durağına geldi... Rastgele bir otobüse bindi. Son durağa kadar geldi..

Otobüs şoförü; son durak.. deyince irkildi birden...

Burası neresi...

Son durak

İyi de şehrin neresi...

Sen yabancı mısın?

Yok yabancı değilim; yüzde yüz bu milletin evladıyım...

Ya kardeşim...

Ne diyorsun be kardeşim, yıllarım heba olmuş gitmiş...

Yaş gelmiş otuzu geçmiş...

Bir gün yüzü görmedim... İlk defa bugün güneşi gördüm...

Geçmiş olsun be kardeşim yarana tuz basmışım...

....

Ankara’ya gidecem garaj ne tarafta...

Ben seni yolcu edeyim. Nöbeti devredene kadar otobüste kal...

.........

son kitabın sadece bu bölümü yanı ilk sayfası yayınlanacak.. sonrası kıtapta yer alacaktır

KADİR DURAK