mavi yaprak: hayatımın mavi asılmış gök sarı yaprağıymış.
Ben uyuyordum; annem seslendi. Hem sağır ağır duyuyordum.
Mavi yaprak hiç renklere tekbaşına uğraş hıraş asılmamışta öyle boy endam dikiliyordu.
Mavi yaprak gülüyordu. Mavi veya yaprak mavi yaprak güler miymiş?
İncik incik tatlı ülkeler güzün güzelince: Serinum ben seni.
Alem sirunem ben severem seni severem.
Mavi yaprak büyüyence ağaç olacak ağaçta tekbaşılı yaprakmış.
Ben seni sabahtan beri seyran ediyorum.
Ama fakat MAVİ YAPRAK sana müdrikem şeyzat kılamıyor.
Sevinemiyorum....
Herşey havsalamlık değil.
Bu iyi... biraz dışarda uçuyor olmuş anlamıyla hasbihal etmek lazım.
Yine doyamıyorum: MAVİ YAPRAK’a nisan ayı sabahı birinde uyanamıyorum.
Ağaçtan düşen düşene ıslanıyor...
Davulu zurna çalıyor: Yetim canım şarkı söyler...
Biri ağlamış buralarda... buralar ağlamış: sen var, sen de ağla yetim canım.
Mavi yaprağın göz yaşları giryan eylemiş çeşmi canım canım canım...
Cahil yarim: Genç sevgilim...
Kazana yığmışlar yığılmışız: Sari Gelin.
BAŞIN NE AĞREDİM BABA!
" -AĞRIT DAYI AĞRIT!"
Siz nasıl diyersiz?
Kurka derik biz Rusça’da; eğnine geydiğin şeye...
Tanrı eyliğin versin! Heç aymersen mi?
Ay beri bağh beri...
Kurkanın kürk olduğunu ne sanersen men bilmerem mi?
KURKA KURKA KURKA... KÜRK KÜRK KÜRK...
BAŞIN NE AĞREDİM BABAM!
Mavi ağaç göydesiyle arş-ı alaya çatanmıştı.
Divinde biz uşaklar, yirmi- otuz balaca balaca uşağhdık.
Belki min fayiz uşağh dikmenin dalındaydı.
Mavi ağacın tek mavi yaprağını merak etmiştik... gelmiştik.
Bizi göğden seven mavi yarpak çocuğuzya yaradan allah hakkı eğildi yanacıklarımızdan öptü.
Eleee söyündük ele söyündük... yer göğ söyündü... Allah maviden min defa razı ola!..
Bir şenliğe getmişidik: Hiç bitsin istemedik.
Biz çocuklar şenliğe getmişdik. Hiç bitmeğe dedik.
Oynadık, pulul tapmışlardı: Gizlambaç oynayak diye.
Mavi yarpak o dalın çiğninde ne diyersen nece şiniyerdi. "Keyfiniz ey mi uşaklar?"dedi.
İnden bele; ağaçlar vadilere taşınacakmış bahçıvan söyledi.
Bize işittirerek kelimeleri söyledi. Hırtleğine takıldı mavi kelimesi... yetişin ay cemaat bağırdı Semren adlı çocuk.
Yeke kişiler gelenceğe behçavan boğuldu. Ağzından kan mavi ağherdi.
AY SENİN HIRTEĞİNİ....
Hazar Kağanlığı diyarında, vadi: vadesi yitmiş yerdeymişik.
Mavi yarpak tüylenip uçuşordu biz peşine vermişiz o cırer biz dalından...
Arvadın biri kavağımıza çıktı.
Uşaklar teriz soğusun az dinelin dincelin sonra gene peşine verin neyin dalıncahğ koşorsaz.
- Ay hala biz o gündemiyik ki? Dincelmeğe güç çattırabilek!
Gagala verem az su alın yanıza yeyin. Bu anazın payıdır.
Hazar Kağanlığından ne payıydı neydi... ay hala aklın başında mıdır?
Efraim, Elfez, Alfonsi, Semender, Marancı, Alaybey, Paşa, Ellez, İlya, İlyaz, Atabek, Koçlu, Işıklı, Ağabeg...
Dedim ona değme!
Sözün birini goyor birine keçerik!
Mavi renk ümitmiş. Mavi ümit simgelediğinden hastanelerde, denizde maviye boyalıymış.
Ha Hürriyet’in rengi: O da mavidir. Mavi; yaprağımıza maviliğinden sürmüş. Çocuğuz Tanrı bizi esirgesin. Etrafımız kötülüklerle çevrili sarılmıştı. Öğretmenimiz çıkar gelir. Bizi vadiden alır okulumuza götürür.
Çıktık!
Geleceyem, gel desen geleceyem.
Gagala hamursuz dedikleri peksimettir. Ben gagalayı yedik desem. Doyuştuk desem.
Göğden kudret helvası yağerdi demedim.
" Musa Peygamber sabah uyandırdı halkı. İki üç gündür Mısırdan çıkmış insanlar lelehoydu. Fakat o sabah göğden kudret halvası yağmıştı."
Mucize ve kehanet...
Kurka, Kürk, Hırka, Kurk...
- Ola neyi bölüşemersiz!.. hamımız Ademin zürriyeti döyül müyük?
- Baban rahmet dayı senin...
Hırkacı hırkayı aldı gitti.
Kurkacı kürkün peşine kurkam var, kurkam var deyi deyi o yana gitti.
Çocuklar yaprağın kurkuna binmişti hayana yeridiler allah bilir!..





y. yılmaz
07-10-2013
ardahan