EY İNSAN OĞLU AKLINI İYİ KULLAN



Ey insan oğlu!

Seni Hakk yoldan ve Hakk davandan uzak tutan ve uzak durmana sebebiyet veren hangi güvencendir. Bırak şeytan ve nefsinin hileli hocalığına kanmayı.

İyi düşün ve kendine gel insanoğlu, bir an varsın, bir an yoksun.... Haydi kendini boş emellerine mahkûm edip, saplayıp, oyalayıp aldatma. Gerçekleri bir bir gör ve Hakk’a hakkıyla teslim ol.

Haydi gel.

Kaldır o gözlerindeki sis perdesini. Bu senin için daha hayırlı olacaktır. Bakar kör olma ki, kendine çok yazık edersin. Eğer bakıp ta görmüyorsan, göremiyorsan, görmemezlikten geliyorsan, duyupta kulaklarını gerçeklere tıkıyorsan, öyleyse sen neyin, hangi hesabın ve hangi çıkarlarının peşindesin?

Ölüm mü, o var.

Ölüm an be an sana yaklaşmaktadır, dünya hayatında iken ahiret yurdunu kazanmana bak, son pişmanlık ve çırpınman belki fayda vermeye bilir...

Görmesen de akıl ve aklın var.

Akıllı ol, aklını iyi kullan, Akıl nimetinin kıymetini bil. Senin en büyük ve en önemli sermayende budur. Dünyada bunun üzerine sermeye düşünmek mi tam bir cehalettir. Bu akıl sermayeni iyi ve yerinde kullanırsan, hem dünya yurdun, hem de ahiret yurdun mamur olacaktır.

En büyük zenginlik Hakk’a teslimiyettir, en büyük fakirlikse küfre dalıp, Batıl’ı benimseyip huzura müflis olarak dönüştür ve o ne berbat bir hazindir...

Ey dünyaya anadan üryan gelip, andan üryan dönen insan, yaratılışta yaşam reçeten mi, işte o Kur’an-ı Azimüşşan’dır. Kullanımında rehberimiz ise, o da Hz Muhammed Mustafa (SAV) dir.

Unutma!

Unutma ki, ey insan oğlu; seni, doğduğunda başkası giyindirip kuşandırdı, öldüğünde de yine başkası giyindirip kuşandıracaktır. İşte senin gücün kuvvetin bu kadar. Boşu boşuna malına, mülküne, makamına, tacına, tahtına güvenip te böbürlenme.

Ne mutlu Hakk’a hakça inanıp emrince yaşayıp o rabbinden hoşnut, Rabb’i ise ondan huşnut olarak bir hayatı tamamlayıp huzura varanlara.

Ne mutlu elhamdülillah ben Müslüman’ım diyenlere.

Vesselam.



Cemalettin GÜRPINAR