Gelme
Bugün dünün yarını, yarının dünü... Öyle bir çıkmazdayım ki, nasıl girdiğimi bilmiyorum bu yola... Hapsolmaktan nefret ettim, özgürce yaşamayı bilmeden. Belki dahada kötüydü özgürlük, ne olursa olsun ben... Soğuktum yaşamaya.
Bilmem neden aşk bir oyuncakçının elinden çıkmamasına rağmen oyuncak olmuş ellere. Sevmeyi bilmeyenlere. Ve en kötüsüde, aşkı hakiki yaşayan ve onun uğruna gözyaşlarını heba eden insanlara bir oyuncak uğruna kendini mahvetti denilerek küçümsenmesine.. Ne gerek vardı ey sevmeyi bilmez !
Sevmeyeceksin, aşk tabelasının seni nereye götürdüğünü bilmeden. Yürümeyeceksin o yolda. Çünkü yolun seni götürdüğü esas merkeze vardığında oradaki aşıkları kendi suretine çevirerek bitiriyorsun esas sevgileri. Gelme ey insan! Mevlana nın ’’Ne olursan ol yine gel’’ sözünün bu şehirde geçmeyeceğini bilmiyorsan gelme! Bırakma ayak izlerini, silinmeyeceğini bilmeden. Unutulacağını sanıpta gelme işte. Unutulmayacaksın birilerinin kalplerinde.
Gözler kaşlar senin onu sevmene neden olmayacak işte. Kimseyi emanetiyle sevmeyeceksin. Emanetini kollayan elleriyle seveceksin onu. Ruhuyla, kalbiyle paylaşacaksın benliğini.
Cezası için veya mükafatı için değil o dedi diye yapacaksın istediklerini. Uğrunda birşeyler feda edeceksin. Senin önüne çıkacak ondan daha iyilerini... Veya kazanacağın oyunları kaybedebileceksin.
Bir insanı bilemezsinki nerelidir ne yer ne içer... İşte bunları bilmediğin gibi, sevip sonradan terkettiklerinide bilemezsin. Ne çektiklerini, ne döktüklerini... Asla bilemeyeceksin, senin için neler feda ettiğini...
Şuara Şen
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.