Gönlümden geçen şu gam kervanını,
Saymadım olmadı, saydım olmadı.
Kulakları delen garip çığlığı
Duymadım olmadı, duydum olmadı.

İçinde bir ceylan, yüzünde hüzün,
Döner mi bilnem ki gelecek yazın.
Görünce depreşti benim de sızım
Yaymadım olmadı, yaydım olmadı.

Yalvaran bir eda masum yüz gibi,
İlmek ilmek işli yüzde iz gibi.
Ardından süzülüp bir yıldız gibi
Kaymadım olmadı, kaydım olmadı.

Kervan yürür gider ardında boşluk,
Yollar engebeli yollar hep taşlık,
Sürmeli gözlere bakınca kuşluk
Doymadım olmadı, doydum olmadı.

Beni de götürse gittiği yere,
Kabul eder midir, acep o yöre?
Her adım gelenek her adım töre
Uymadım olmadı, uydum olmadı.

Dedim ki "yolculuk, hep aynı mekân."
Gittin mi dönmeye olmuyor imkân.
Yolumun üstüne bir usul, erkân
Koymadım olmadı, koydum olmadı.

Ne yaşamaktır bu, ne de ölmektir.
Ölümü düş değil, gerçek bilmektir.
Belki pişman olup geri gelmektir
Caymadım olmadı, caydım olmadı.

22.09.2024/Konya