Bu gün gazeteyi elime aldığımda ilk gözüme çarpan haber Manşetten verilen Arakan’daki Müslümanlarla ile ilgili idi. Arakan Dayanışma Organizasyonu Başkan Yardımcısı Muhammed Eyüp diyor ki; “Gençlerimiz zulüm yüzünden kaçıyorlar ancak kaçan gençler organ mafyasının eline düşüyor. Geride kadın yaşlı ve çocuklar kaldı. Genç kızlarımız fuhuş çetelerine satılıyor.”

Kısaca olayların gelişimine bakarsak: Budist bir kadın tecavüze uğrayıp öldürülüyor, bu işin sorumlusu olarak Müslüman Rohingyaları gören Budist Rakhine halkı öç alma girişimine çağırıyor.
Türkiye Gazetesi muhabiri Osman Sağırlı olanları anlatırken, "Dünyadaki bütün mülteci kamplarını dolaştım ancak böyle bir zulüm görmedim" diyor.

Sibel Eraslan bir yazısında anlatıyor Arakan’ı; “Allahım kıyamet kopmuş da bizim mi haberimiz yok? Geniş güvenlik önlemleri alınmış, çadırlar, sazlıklardan kurulmuş kulübeler, yollara akın etmiş “Esselamu Aleykum” derken katıla katıla ağlayan zapzayıf erkekler. Kucaklarındaki bebekleriyle yollara atılan erimiş bitmiş kadınlar... Otuz-otuz beş kilo var yok bir kızcağız inişte boynuma sarılarak titremeye başlıyor; “Ya rabbi” dedikten sonra baygınlık geçiriyor. Bir hayal gibiler, suyun üzerinde yürüyen canlı cenazeler gibi, erimiş mumların son kısık ferleri gibi gözler... Yusuf masalındaki gibi sanki kuyuya atılmış bir yurt Arakan... 90 bin evi yakılmış insan, binlerce ölü, sandalların üstünde binlerce sürgün, haymatlos... “

Okudum okudum okudum..Ve şu cümle çıktı ağzımdan “İnsanlığın yüzü kapkara” Sordum kendi kendime nedir bu vahşetin sebebi? Irk ayrımı, din ayrımı ve para..Hangi canlı bir insan kadar cani ruha bürünebilir? Hangi canlı para için, zevkleri ve bağnazlığı ile bir başka canlının kanına canına kast edebilir?..Hangi canlı bir başka canlının acısından zor halinden istifade etmeye çalışır?..Hepsi ne için? Daha çok para için… Bizim oralarda bir söz vardır :”Para dediğin nedir ki, itin önüne at dönüp bakmaz” Ama insana bakıyorsun para için bir başka insanın kanını içmekten, etini yemekten çekinmiyor.

Canlar satılıyor yağmalanıyor gururları çiğneniyor, şerefleri ayaklar altına alınıyor..Bir başkasının acısı ile diğer insan; bir tufeyli bir asalak gibi semirme cebini cüzdanını doldurma derdine düşmüş..Yarabbi nasıl olur da bunların adı insan olur? İdrakimin tıkandığı noktadayım.

Sadece Arakan mı? Dünyanın dört bir yanında kan zulüm ve işkence var..Dünyanın her tarafında insan insan elinden zar ağlıyor. Gözyaşlarının tuzunda inşa ediliyor sermayenin adı batası çarkları..Yiyeni ayrı bela, seyircisi ayrı bela, bananecisi ise apayrı bir bela…Oysa bize böyle mi öğretmişti İnsanlığın Efendisi o güzel peygamber “Sizden biri bir kötülük gördüğünde gücü yetiyorsa eliyle düzeltsin, yetmezse diliyle düzeltsin, onu da yapamazsa, hiç olmazsa kalbiyle buğz etsin. Fakat bu, imanın en zayıf mertebesidir.”

Maide süresi 32. ayette yüce Allah buyuruyor: “"Kim bir cana kıymamış veya yeryüzünde fesat çıkarmamış birisini öldürürse, bütün insanları öldürmüş gibidir. Kim de birisinin hayatını kurtarırsa, bütün insanların hayatını kurtarmış gibi olur" (Maide Sûresi: 32)

Her gün yüzlerce kez insanlık ölüyor ..Kimi seyirci, kimi görmezden geliyor, sessizce… Kimi zulümden nemalanma derdinde, kimi bananeci..Bilmiyorum nedense bu gün tüm insanlığın acısı çöreklendi oturdu kaldı boğazımda… Yüreğim incesinden kaybolan insanlığın ardına takıldı için için kanıyor yine..Aklımın almadığı idrakimin tıkandığı bir noktadayım..İnsan insana nasıl böyle bir zulmü reva görür. Ya Rabbi medet et! Yetiş her bir mazluma…

Boşa değildir İlahi hitabın insanlara farklı seslenişi. Herkese Âdem ya da insan demiyor Cenâb-ı Hakk, Tin Süresi 4-5 ayetleri Ahmet Tekin mealinden okursak “Biz insanı en güzel bir biçimde, en güzel duygularla, ilâhî ahlâk ile ahlâklanacak güzellikte, hayat şartlarına katlanabilecek, dünyadaki sorumluluğunu üstlenebilecek mükemmeliyette imkân ve kabiliyetlerle yarattık. Dahası ona, en düşük ahlâkî seviyeye inebilecek, sorumsuzluğun dibine vurabilecek hayat şartlarına hiç katlanamayacak, ömrünün en verimsiz en fena çağını yaşayabilecek zaafları da verdik.” Der.
Galiba sözün bittiği noktayı bu ayet en güzel şekilde açıklıyor… İnsanoğlu iyi veya kötü olma yolunda kendi tercihlerini kullanıyor…

Zulüm kol geziyor her bir yerde nesl-i Kerbela’dan ne farkımız var… Yine açlığa susuzluğa mahkum insanlar.. Hasanlar, Hüseyinler yine zulüm görüyor..Zulmün çiçekleri kan rengi açıyor. Merhameti yok zalimin dini imanı yok. Tek tanrısı kıblesi var o da para…Yezitler bir değil, binlerce zulüm kol geziyor…

Çoraklığa terk edilmiş yarınları talan edilmiş topraklarda ana yürekleri ilengili. Feryatları arş-ı alaya dayanmış seslenişlerine aksi seda yok..

Seslenişim sizlere ey insanlık
Zulme bilerek bilmeyerek ortak olanlara
Bizim derdimiz bitti sıra başkalarına mı geldi diyen bananecilere
Görmezden gelenlere feryatlara kulaklarını tıkayanlara
Soruyorum sizlere insanım diyorsunuz madem
Öyleyse anlatın lütfen “Bu gün insanlık için ne yaptın?”




Perihan KILIÇ
ESMİZE
26 Ocak 2013 İZMİR

Bu gün insanlığın yaşadığı her dramda; görmezden gelenlerin suçu çok büyük bana göre bananecilik büyük suç..Dilerim bir gün dünyada kim acısını yüreğinde taşıyamayacak kadar yüklü ise onun yükünü paylaşanlar dünyanın dört bir yanından ses verirler..O gün insan kelimesi anlam kazanacaktır..

Saygı ve sevgi ile herkese teşekkür ederim...selamlar