Kendisi nasılsa bu yazıyı okumaz. O bakımdan rahat rahat diyebilirim.
Yaşlı kadını sabah sabah okulun kapısına doğru yaklaşırken görünce kalbim güm güm atmaya başladı.

Yahu amma da fesatsınız ha…Yaşlı kadınlara karşı özel bir ilgim olduğuna yordunuz hemen kalp atışlarımı. Değil efendim değil… Her ne kadar ismi lazım değil ama Hayat Işığı namıyla sitemizde benim kafa derimle iştigal eden malum hatun , bendenizin yaşlı hatunlara karşı bir zaafı olduğunu iddia etse de külliyen yalandır anti aç parantez ve dahi kapa parantez bildiririm.

Sevincimin ve heyecanımın sebebi tamamen farklıydı. Gelen yaşlıca bayan mutlaka bir öğrenci velisiydi ve de bu saatte okula geldiğine göre okula öğrenci kaydettirmek için gelmiş olmalıydı. Demek ki öğrenci sayım ikiden üçe çıkacaktı…Aman Allah’ım bundan büyük mutluluk olabilir mi? Ben diyim kelepir bulmuş Yahudi, siz deyin mal bulmuş Mağribi…İşte o hal üzre sırıtıyorum ki tandır kuzu kelle yanımda halt etmiş.

-Buyurun hamfendi hoş geldiniz. Safalar getirdiniz. Ne iyi ettiniz de geldiniz valla.
-Ah beyefendi ( yani ben oluyorum o ) yorgunluktan ayaklarıma karasular indi.
-Okulumuzu çok mu aradınız?
-Yooo..Ben okul filan aramadım ki.
‘’Ulan okul aramıyorsun da ne halt etmeye okula geliyorsun? Koskoca tabelayı da mı görmedin…’’ Demedim tabii ki.
-Okul aramadığınıza göre ne aranıyorsunuz? Pardon ne arıyorsunuz?
-Ev arıyorum.
-İyi de burası emlakçı değil.
-Ya çok yoruldum..Şurada oturup biraz dinlenebilir miyim?

‘’Dinlen anasını satayım..Zaten bende şans olsaydı anam kız doğurur ben de Eray gibi bulur bir Recep, hayatımı yaşardım…Yok anasını satayım yok…Bende bu şans varken kız olsaydım da garanti evde kalırdım.’’

-Yani gitti bizim 5.000 tl hayalleri desenize.
-Anlamadım.
-Boş verin hanımefendi. Siz buyurun dinlenin.
-Ya buraladan taksi de geçmiyor…Bir taksi tutacam ama ne gelen var ne giden.
-Hımmm ben isterseniz size bir taksi çağırabilirim.
-Size zahmet olacak?
-Reca ederim efendim ne demek…

Cep telefonumu çıkardım cebimden. Yaşlı bayanın yanında yaşı görünmemek için gözlüğü takmadım gözüme…Güç bela T harfini buldum. Listeledim telefon no larını…Taksi yazan yeri tıkladım.
-Alooo..Ya Akşam Lisesine bir taksi gönderebilir misiniz?
-Neeee?
-Bir taksi…Akşam Lisesine..Hani şu Sandra evlerinin yanındakine.
-Alooo

‘’Vatandaş sağır galiba…Anammmm…Dur ya..Bu aradığım taksi durağı değil..Onlar olsaydı ilkin ‘’ Buyrun Soyak-Yenişehir Taksi’’ derlerdi. Ulan iyi de ben kimi aradım ki?

Telefonu kapatıp tekrar açtım…Bu sefer taksi duradığını aramışım gerçekten de. Lakin durakta taksi yokmuş…Velhasılı kelam yaşlı bayana ( Şimdi burada olsa yolar beni..Aslında yaşça sanırım benden gençti ) bir taksi bulamadık. Lakin kafama takıldı…Ya ben kimi aradım?

Artık çaresiz taktım gözlüğü…Aranan no lara baktım ki ne görsem iyi? Ben meğer taaaa İzmir’den taksi istiyormuşum…Evet İzmir’den İstanbul’a..Taksi diye aradığım ilk numara bizim Taco Ağa’nın…Yani Tacettin Abi’nin( Tacettin Yıldırım ) numarasıymış.

Hayat Işığının şu anda ‘’ Yaşlılık işte ‘’ diye, Eray’ın ise başından geçen buna benzer bir olayı yazmaya hazırlandığından adım gibi eminim .)

Can abimi aradım hemen.
-Alooo abi ben Sami Biberoğulları…Bana İzmir’den bir taksi yollar mısın abim benim.
Abim, benim zıpırlıklarımı bildiği için hiç şaşırmadı. O da biliyor ki ‘’Samidir..Ne yapsa yeridir’’

Hani çok severim Tacettin abimi ama bir şeyine de çok kızıyorum. Neyine mi? Ben ona abi diyorum ama valla sesi benden çok daha genç…Hoş fizik olarak da genç ya…Neyse nasılsa yan yana gelmedik şimdiye kadar..O bakımdan benim karizma ve de dayanılmaz cazibe tehlikede değil.

Konuştuk can abimle…Hasret giderdik. O gün işte o enerji ile akşama, hatta gece yarılarına kadar neşe içinde geçti günüm. Hatta daha hâla maaşımı alamamış olmama ve dahası okulumuz yangın tehlikesi atlatmış olmasına rağmen dün hiç bir şey neşemi bozamadı.

Çok şükür bu sabah da iyiyim…Sabah okula gelince ilk işim Akşam Lisemizin Müdiresi Sevgi Hanım’ı aramak oldu.

-Alooo Sevgi Hanım… Yahu ben bu okuldan ayrılamayacak mıyım hiç…Ben gitmişim okulu yakmışsınız….Hayırdır?
-Ya Hocam sorma…Senin hasretine klimalar bile dayanamıyor..Sen gider gitmez hasretinden yandı klima…

Ah Tacettin Abi ah…Görüyorsun işte…Kavun tatlı ben naapıyım? Klimalar bile hasretimizden yanıyor. Haa bu arada? O yangında eğer ben olsaydım itfaiye diye yine seni arardım her halde o telaş içinde. ‘’ Okul yanıyor lütfen acil bir taksi gönderir misiniz ?‘’ diyerek.

Çok sağ olun canlar. Tacettin abim, Hayat Işığı’m, Eray’ım…Sevgi Hanım’ım…Tüm canlar...Çok sağ olun var olun…İyi ki varsınız…