Karamsarlık.. hüzün.. dalgınlık.. susmak.. son zamanlarda terkinde bulunduğum duygular ve eylemler...


Umuda.. iyiliğe.. huzura.. içimdeki çocuğa yöneliyorum birkaç haftadır...


Çok okuyor, çok yazıyorum. Acele etmiyorum eskisi gibi, atlamıyorum her şeye. Dünyama gerekli olanı alıyor, fazlalıklarımı gömüyorum toprağa...


Canıma, zamanıma ve sol yanıma da dikkat ederek yaşıyorum. Böyle davranınca pişmanlıklarım azalıyor. Ve yastığıma baş koyduğumda içimin rahatlığını hissedebiliyorum...


MİMOZA adlı ilk göz ağrım şiir kitabımı yavaş yavaş satıyor, hediye ediyor ve kırtasiyelere bırakıyorum. Kendi kitabını imzalamak, tarifsiz bir duygu gerçekten. Ne bileyim iyi kötü bir kitabım var, diyebiliyorum en azında. Bu son karaladığım cümlem bencillik kokuyorsa, bağışlayın beni. Heyecanıma sayın/verin lütfen...


Önsöz’ünü ön şiir başlığı altında yazan Aynur ENGİNDENİZ Hanımefendi’ye de sonsuz teşekkür borçluyum. Şiirlerimden önce şahane satırlarıyla başlıyor kitap. Kitabım sade ve hoş olmuş. İlk tepkilerin çoğu olumlu ve bu yönde. Ve bu yazı KİTAP TANITMA yazısısı değildir kesinlikle. Naçizane birkaç tümce paylaşım. Sevincimi okurla paylaşmak da diyebiliriz bu satırlara...


Ve kitapta tabiki hatalarım olmuştur. Tabiki zamanla nerede yanlışlıklar yaptığımı göreceğim. Zaten hiçbir şey dört dörtlük değildir. Buna inanır, bunu bilmekten gocunmam. Ve herkes bilir(bilinmeyen de duysun) eleştiriden kaçmadığımı. Aksine beni eleştireni daim alkışladığımı...


Unutmadan da söyleyeyim biraz da yoğunum. Hem Artuklu Üniversite’nin yeni bölümün hazırlık sınıfı, hem iş, hem aileye zaman ayırmak ve hem edebiyatla uğraşmak.. itiraf edeyim beni yoruyor. Ama pişman değilim bu yoğunluktan.


Üretkenliğimi sürdürmeye ve keyfime bakmaya çalışıyorum dünlerime nazaran. Ömrümün hakkını vermek için, sanırım böyle donanımlı olmam lazım...


Yani Allah bozmasın, bu günlerde gerçekten hem mutlu hem heyecanlıyım...








Mehmet Selim ÇİÇEK
19 Ekim 2012, Kızıltepe