Selam millet...


Millet diyorum çünkü bazılarınız Türk, bazılarınız Kürt ve de bazılarınız unuttuğum millet olabilir. Şimdiden kusuruma bakmayın. Şimdiden masum olduğumu ilan edeyim alizatlarınıza...


Bu yazımda, planlı cümleler kurmayı düşünmüyorum. Zira yazdığım tümcelerim, edebiyatın deneme dalına hizmet edecek. Serbest atışa ihtiyacım var. Edebiyat, benim için soluklandığım mekanın harfler huzurudur...


Yorgunum mesela. Sınavlar yüzünden beynim allak bullak. Bu sene öyle çok sınava girdim ki.. Ösym’nin cebini dolduranlardan biri de benim. Soru çöze çöze bir haller oldu bana. Uyurken bile rüyalarımın birinci gündemini sorular oluşturuyor...


Bile bile bazen kendimi hırpalıyorum. Okumadan, uğraşmadan, bir şeyler yazmadan ve bir şeyler pyalaşmadan edemiyorum. Kendime karşı her zaman 1-0 yenik durumdayım. Hayata karşı kaç sıfır geride olduğumu siz hesaplayın lütfen...


İşteyim. Gün pazar olmasına rağmen mesaideyim. Ekmeğe saygım sonsuz. Emeğe saygım sonsuz kere sonsuzdur...


Kendime haksızlıklar yapsam da, başkasına kıyamıyorum. İnsan olanı seviyorum. İnsanca davranan, nezdimde değeri büyüktür. İnsan gibi hareket edene yol vermişliğim hemendir...


Ruh halim değişik. Naif yürekliyim sanırım. Ruhum el vermiyor, başkasının kuyusunu kazmaktan. Kalbim sakin. Bedenim yazken kış modunda; kışken yaz sıcağında isteklerde bulunur benliğimden...


Ve canım istediği için, bu karalama satırlarımı burada sonlandırmak istiyorum.


Dünyamın gidişatına göre kısalıyor ya da çoğalıyorum...