Düş ve Figur
Ey Sevgili
… Affet ne olur Düşersem O uçurumun, en narı boşluğundan Diplerin en kuytusuna Derinden derine çektiğim soluğunla Tuttuğum nefesinden Bir serabı zikirden Bir ihtimali hayalden Bir mihri sanrıdan Ve hücrelerce yangınlarla Parçalanan Şekillenen her zerreden Duvarlarca yansıyıp yankılanan Yüzlerce zamanlı izlerinden Yarılan duyumsamalardan Çatlayan algılardan Dokuduğum her tonlama Renklerce, figürlerce … Duyulabilmeyi Anlayabilmeyi Dilediğim O sırlı, tarifsiz kapıdan Açılırcasına bir kilit Hatlanan ve Resmedilen bir anahtarla Ben ki O hazineyi Açabilme ihtimaliyle, İhtimale bile Aşık oluşumdan belki Asırlarca … Lütfettiğin bu mealden Hissettirdiğin her an’dan İçimden geçen her notadan Şekillenen harflerden Süzülen her sözü yaşla Avuçladığım her kum ve topraktan Yanağıma sinen her kokuyla Sabır sabır direnen dimağın Bekleyişlerinde Benle konuştuğunu Düşlediğim itikatla İlla… Her yüce bağışında Her sessiz yağışında Yokluğundan Varlığına süzülen Ait bile’bilmek ummanı En safi niyetlerle Sarmalayıp kala kaldıkça O uzaklardan estirdikçe çırpınan Kanatlanan gölgenin mahiyası Kopulmak istenmeyen Kafesi göğsündeki sepyası Kalben Bir ilham ile Okunmak ve dokunmak istedikçe Her noktanın ihtirasına Bir hayali vuslatın Rüyasında Yeniden doğarcasına Sonsuzca sarılmak İstedim Düşersem Affet Affet Affet |
Anlamı ile, ifadesi ile birkaç defa okusam da yine okuma isteği hissettiren.
Sevgili Semiha kalemin öyle kendine özgü ki.
Ve ben bazı anlar bu şiiri okumak için uğrarım yine büyük ihtimal sayfana.
Kalemin ve kelamın baki olsun dilerim ki.
Sevgilerimle