Pepuk
gözlerim yeşil yağmurların kadrajında
törpüledim ömrümü dünden yarına tastamam varmak için dergahına örseleme diremişliğimi lala dilimde kekremsi bir ağıt tuz’dan, yaradan evvel bir pepuk kuşu gibi sayıklar sol kaburgamın sancısını ölüm ki ! anarşist travma göz merceğimde sesinden mahrum her saniyede yenilgim ölüme lala göğün kapalı kapıları ardında bir gülüşün ki eyzün dilinden dökülen her sözcükte hüzün ah birde her saniye karşımda beliren yüzün sürüklüyor bekarlığım göğüne lala n’olur sağanak boşalma yurduma münzevi bir çığlıkta dökülür boylu boyunca yüzüm yüzüm yüzünde yedi kent karanlığında aydınlığım olsun lala ölümle öp beni Kuşlar gözlerimin içindeler lala İçindeler hâlâ lala |
Beğendim...
........................................... Saygı ve selamlar..