- 728 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
Hüzün basladi
Kasirganin gelecegini önceden sezmek ve hazir olmak ne derece rahatlatir Insani?
Hayatimizin cogu alaninda mevcuttur kasirgalar firtinalar, cok kez hissederiz, "bir sey olacak" deriz.
Hazirliklarimiz tamamlaniyor mu? ’Engel olabiliyormuyuz?.
Bahar öncesi kisin son günlerini yasarken, ceketsiz disariya cikabilecegimizi düsünemezeken, yaz geldiginde, "kisin nasil bu kalin cekti giymisim",,diyerek, inanamiyoruz.
Hatta yatak örtülerimiz nasil inceleniyor, yazi bekliyoruz, geldiginde ise "off yine cok sicak bugün" diyebiliyoruz.
Ne kadar hazirlikliyiz gelecek hissettigimiz kasirgalara karsi?
Ne kadar hazirlikli olsakta daha önce gelecegini sezdigimiz icin,
Gelecegi kacinilmaz oldugunu bildigimiz icin, beklemekten hatta yoruluruz
"gelsin artik , gelsinde bir caresini bulayim beklmeketen yoruldum",
diyerek bir gün gelip kasirganin ortsinda öylece öteye beriya savrulursak, ancak o zaman bir cözüm aramaya calisiriz,,daha önceden önlemler hic bir fayda etmez. Ne derece gelecegini kestiremiyoruz cünkü, " hazirim " demek Sadece kendini avutmakdir.
"böyle bir aci gelse bana , ben dayanamazdim" diyerek cok kez korkularimizi ortaya sergiledik,, ama yanlis
O gelince öyle dayaniyorsun ki, hic aklina gelmeyenler basina geliyor, ve direniyorsun..mecbursun.
Gün geldi,
tüm siddetiyle,
dayanamiyorum diyecegim,
tutunacagim, bir dala.
Kiracak dökecek,, alip savuracak beni bir öteye bir beriye.... Hüzün basliyor.
Bugün yine kan verdim topraga susamisti, simdi geceye yakin saatlerde icimin acildigini hissettikce, cok sükür bu günün gününü de atlattigimi düsündükce, az da olsun rahatladim.
Nedendir bilmiyorum gece yatana kadar cok rahatim, uyurken basliyor bende huzursuzluk, cünkü sabaha az bir zaman kaliyor.
O nunla tanismam benim asil kisiligimi ortaya koydu, O, yüregimin bir parcasi, sevda nin tutsakligin anlamidir . Damarlarinda kanin nasil dolasabilecegini dolasirken o akintiyi hissetmenin ne demek oldugunu ögretti bana O.
Bir anlik akla gelmesiyle gözlerinden damla damla yas aktiginda bu nasil bir hisstir,,
onu ögretti bana .
Üst kapagin ne kadar önemsiz oldugunu, asil yemegin tencerenin icinde pistigini bir gün fark ettiginde,,nasil aaaah tamam dersin ya o hissi yasatti bana .
O bana mutlulugu, aski yasatti...O kimseya anlatamadigim sacma düsüncelerimi anlamaya calisti..O beni korudu, O önce sen sonra sen sonra siz sonra biz sözünü hisssetmemi sagladi..anlatti beni kendine karanlik geceye, icinde yasadi sustu, küstü prensiplerinden cikti...uykusuz kaldi......onca yolu gecti bir anlik görebilmesi icin.
O siirler yazdi...icini döktü..yorganlara sarildi, onca sIkintilara gögüs gerdi..hasretimi yasadi sabirla, güven duygusu verdi bana...ilk kez ben oldum olabildim..üzüntüm oldu, göz yasim oldu, dudagimda yarim kalan sözüm oldu..dilimin tutuklugu oldu..uzaklara dalarken " orada ne görüyrosunum " oldu..görmek istedigim Oydu.
Hüznün en güzelini yasatti bana. Kahr etmenin en güzelini, aglamanin en icler yakanini..cok yanmayi daha da cok yanmayi yasatti bana.
Selvi boylum al yazmalimin gercek anlamini ögretti...Yalansiz dolansiz hayatinin icine aldi beni, zili caldim " gir" dedi...
Baslangiclar sonunda nelerin getirecegini göstermiyorlar, hic bir zaman sevgi ile girilen bir yoldan hüzünle cikacagimiz aklimizin ucundan gecmez, benim gecmisti oysa, cünkü nasil böyle bir sevda olabilecegine, hatta böyle her aniyla ayni anda ayni düsünce icinde olabilen insanlarin olabilecegini düsünememistim. ama oluyormus.
Sevince, her dakika onu düsününce, onunda her dakika ayni düsünceler icinde olabilmesi iste böyle tesadüfler birbirinde getirir, icin cok isteyince, beynin de ha bire onu aniyor dilin onu sayikliyorsa, bir anda iki seven insan, ararlar bir cözüm, bir cözüm evet icindeki o hisslerini baska bir yere koyamadiklari icin birbirilerini ararlar,,
cosmak icin,
sevgisini bir kez daha tüm atesiyle haykirmak icin,
her an her dakika duyulan Seni seviyorum sözünü bir kez daha duyabilmeleri icin,,
yinede yetmiyor!!
Kahretsin yinede yetmiyor, ne yetebilirki? o anda
Arada cok mesafe varsa. yetiniyior insan sadece seni seviyorum demek ve duymakla...sonra daha fazlasini ister insan, yetmiyor dedim ya, yetmeyince daha fazlasini ister, yüregini susturmak icin, yüreginin kölesi olur, o ne istiroyrsa aninda yerine getirmen icin seni dürter zorlar yakar, sizlar, son damlasina kadar akitir icine aski, kölesi olasin diye..
ve sen caresiz boyun egersin. Bir yol ararsin ya, iste seni seviyorum demesi yetmez, sadece söylediklerinin bas harfi olur.
Sayfa bos oldugundan, o sanki sana düsman olmus yüreginin emirlerini yerine getIrmen icin, seni öteye beriye kosturuyorya, birde emirler veriyorya, kacamassin, onun kölesisin.
Karsi ciksan olmaz, cünkü en zayif noktani biliyor, acimsasizca bir oyun oynuyor...Hüzünlendiriyor seni.
Gözlerinden yaslar geliyor,, dilin konusmak istiyor, ellerin titriyor, karsi koyarsan, seni buz gibi yataga girmene mahkum ediyor..yine birakmiyor, yine yattigin yerde, daldigin uzaklarda onun resmini ciziyor.
Ne kadar acimasiz dimi yüregimiz?
Canimiz sandigimiz bizi kahrediyor.
Sonuclar noktalari koyuyor:
Hüzün diyorum...
Ask acisi demiyorum, yaniyorum deliriyorum, cildircam dayanamiyorum, demiyorum Hüzün diyorum.
Hüzün bana yakisir, Hüzün cok daha anlatir icimi, tadimi bozar, ama geride yinede güzellikler birakir.
Yüregime inat kendimden gecmeyecegim, yüregimin verdigi bütün HÜZÜNLERE dayanacagim kendimce.
Iste bir seyin sonu gelmek bir sey bitti demek icin son carelerim bunlar, nasil dayanacagim yarabbim, sen bana yardim et.
Hüzün bu, hic bir seye benzemez.