en mavisinden denizdik biz kendimizce
ve bir o kadar da kendimizdik kıyı kıyı sessizce


kokmayalım diye ne de çok tuzlamışlar ruhumuzu




her neyse

değmeye görsün rüzgar tenimize
nasıl seviştiğimizi önce kumsallara
sonrada yosun giymişliği ile köpüre köpüre titreyen kayalara sorun


martılara ve yengeçlere
hatta neden diye bana da sormayın


dedim ya kendimizce





ve bir gün

bir şarkının içinde buluverdik kendimizi
ki kaybolmamış tık ta üstelik



her neyse

dışına çıktıktan sonra öğrendik ki bu şarkı artık bizimmiş
“yaşasın daha önce hiç şarkımız olmamıştı”

dedim ya kıyı kıyı sessizdik biz




her yağmur yağışında
kendimizce hayallerimizi sektirirdik pencere önünde

her yağmur yağmayışında da
sektiremediğimiz için çektirip giderdik hayallerimizin peşinden





en çok ta

sokak sokak çocukları severdik biz
biz çocukları onların bizi sevdiğinden daha çok severdik

adım adım ağlardık birlikte
ta ki göz yaşlarımızdan izimiz kaybolana kadar…









ilhanaşıcıocakikibinonaltı