en mavisinden denizdik biz kendimizce
ve bir o kadar da kendimizdik kıyı kıyı sessizce

kokmayalım diye ne de çok tuzlamışlar ruhumuzu

değmeye görsün rüzgar tenimize
nasıl seviştiğimizi önce kumsallara
sonrada yosun giymişliği ile köpüre köpüre titreyen kayalara sorun


martılara ve yengeçlere sorun
ama bir tek neden diye bana sormayın
dedim ya kendimizce


ve bir gün
bir şarkının içinde buluverdik kendimizi
ki kaybolduğumuzu o an anladık


dışına çıktıktan sonra öğrendik ki bu şarkı artık bizimmiş
“yaşasın daha önce hiç şarkımız olmamıştı”
dedim ya kıyı kıyı sessizdik biz
ama her şey bizimle güzel gelirdi bize


her yağmur yağışında kendimizce hayallerimizi sektirirdik pencere önünde
her yağmur yağmayışında da sektiremediğimiz için çektirip giderdik hayallerimizin peşinden


en çok ta
sokak sokak çocukları severdik biz
biz çocukları onların bizi sevdiğinden daha çok severdik


adım adım ağlardık birlikte
ta ki göz yaşlarımızdan izimiz kaybolana kadar…












ilhanaşıcıocakikibinonaltı