sen oradasın, o fildişi kulede
kalın taş duvarların gerisinde, güvende
korkulu düşlerden uzak
emin ellerde

adım başı nöbetçi, saat başı devriye
adeta ezberlediğin sokaklar ve parklar
yıllardır o mistik mahallede

oradasın ve mutlusun
sarıp sarmalamış seni tebessümler, kahkahalar
limanların var senin her fırtınada güvenle sığındığın
dostların var derdini kederini dinleyen
yağmur uslu uslu yağar sana
her mevsim çiçek açar bahçen

dedim ya mutlusun
dört bir yana neşe saçıyorsun
adeta kanatlanıp uçacaksın
ulaşamayacağım kadar benden uzak
ve asla dokunulmayacak kadar bana yasaksın

bense buradayım,bıraktığın yerde…
peşimde iz sürücüler ve köpekleri
uykularımı siren sesleri bölüyor
eşkalimi şair diye okuyor haber bültenleri

her gün biraz daha kopuyorum hayattan
vahşileşiyor um git gide
kavga ve bela yanı başımda
savaşa gider gibi çıkıyorum sokağa
inime girer gibi giriyorum eve

say ki karanlık bir denizde, dipteyim
bir bilsen...ah, bir bilsen ne haldeyim

aşk mı? boş ver aşkı
ben artık, aşka gülüp geçiyorum

ben o rüyayı hiç görmedim
sana o şiirleri hiç yazmadım, sayıyorum.