Gençliğimin o kırık masalı giderayak daha da arkada kalsa da
hala sağnaklar basıyor benim kederli yüreğimi
Ne varsa bilmem o yol ayrımında
lakin her şey o yol ayrımında, gözyaşıyla yıkıyor sevgimi

gözleri gönül evime sızıyor kızıl kan tomurcukları gitmelerinin
İçin için üzerime boşalıyor gözlerinin karası
altından kayıyor sonsuzluk ayaklarımın
hala sensizliğin acısı
Bedenime saplanması biçkin usturaların

daha da beli bükülüyor dünden yarım gençliğimin
Küçülüyorum
Sokaklar daralıyor yükseliyor kaldırımlar
Dibe vurdukça feleğin sillesinde
boşalıyor üzerime hatırası içli gözlerinden sağnaklar

böylemi olur sevda Allahım
bu neyin hayfı bitmek bilmeyen
Kan kaybettikçe daha da şahlanan
Bir kez uğraması yeterli mi aşkın insanın gönül evine
bir kere ayağını uzatması yarınlarına çıkmaza açılan

Böylemi olur bilmem aşk, sevda
tek bildiğim
Artık gözlerin gözlerimden çoktan gitmiş olsa da yine sevda arar
Çocukluğumun o saf çıplaklığında bir kere sırılsıklam oldum ya
yarım kalsa öncesi sonrası ne yazar
Yüreğime yakamoz sessizliği avaz avaz demir attı ya

Çırılçıplak küfür bela dinginliğimin
Çehresine açıldı ya adının daimi yarası
bir kez sadece
yaradılış gayesine tutulan ne varsa bahanesi
İşte tüm bunlara dair sevdim seni yüreğimden geldiğince