Kaç gecedir uykularım paramparça
Gök gürültüsü gibi gürlüyor içimde sensizliğin çığlıkları
Kafesinde çırpınan kuşlar gibi çırpınıyor kalbim.

Yelesi kana bulanmış bir savaş atı gibi kan ter içindeyim
Bir yol arıyorum sana kavuşmak için
Yer altı nehirleri gibi bir kaya çatlağı bulsam
Fışkıracağım senin masmavi gökyüzüne.

Gövdesinden kırılan ağaçlar gibi çatırdıyor hasretin
Yokluğun sığmıyor artık içime
Sabrın taş duvarlarını yıkacak özlemim.

Oysa öyle yorgunum ki…
Bir (b) planım bile yok aşka karşı
Gücüm yok artık ne savaşmaya
Ne kaçmaya
Nede aşka…
Suyu ararken hep çölü bulmaktan…
O dipsiz uçurumlarda, çürük dallara tutunmaktan yorgunum.

Hep kahır…
Hep acı…
Hep böylemi olacak?
Öldürmeye azmetmiş bir katil gibi yokluğun
Kaç gece daha beni vuracak?
Kaç gece daha acıyacak canım?
Yelesi kana bulanmış, çatlamaya koşan bu savaş atı
Ne zaman duracak?

Savrulup giden yıllara dönüp bakınca
Yine aynı acının eşiğine gelmekten korkuyorum
Bilmiyorum nerde hata yaptım
Nazara mı geldim?
Lanetli bir büyücünün lanetin emi uğradım?
Bilmiyorum neydi suçum?
Neydi günahım?

Vazgeçtim artık suçlu aramaktan
Vazgeçtim, kana kan deyip te intikam almaktan
Vazgeçtim aşk denilen bu iki ucu keskin bıçakla
Hem seni, hem kendimi kanatmaktan

Bırak beni…
Bırak ve git
Bir şeyler ört üstüme
Biraz kıs sesini müziğin
Söndür göğsümdeki cehennemi
Söndür kandilini gecenin

Bu gece uykumun kanına girme
Bak kan çanağı gözlerim
Uyuyacağım Sevgilim…
Uyu sevgili…
Sev…
S…