Ayıplı sevdamın utandıran yüzü
Buna sebep sendin biliyor musun göçmen kızı

Hani çok sevdiğini söylediğin şair bir şiirinde;
“ Bir resmin var elimde
Dalgın ve üzgün
Her sabah ” günaydın…” diyorum
Diyorum ya içimi kaplıyor hüzün..”

Diyordu hatırlıyor musun
Sen hatırlamasan da ben hiç unutmadım ki bilesin
Biliyorum dönüşü olmayan bir yolda olsan da şimdi..
İstedim ki yıllar sonra da olsa
Hatırlatayım Konuşup yazdıklarımızı ve de o resmi
İşte bu yüzden sarıyor yüreğimi acı ve hüzün..
Bu yüzden diyorum ki
Maziyi yaşamamak ne mümkün

Dün tekrar okudum da yazılanları
Aldı götürdü beni yitik yaşanmışlıklar hikayesine
Bir kez daha yaşadım o bir daha yaşanmayacak hatıraları

Meğer ne “hayali cihan değer..” günlermiş onlar
Nasılda kıymetini bilmemişiz zamanın
Nasıl da “keşkelere..” teslim etmişiz hayatımızı

Bir zamanlar düşüne yatılan sevgili..
Yıtik sevdalarımın umudu hani nerdesin ...
Ayıplı sevdamın utanan yüzü
Hani nerdesin …nerdesin şimdi

Zaman ve mekan misali
Sen değişsen de seni seven değişmedi
Değişmedi biliyor musun göçmen kızı...

Yine her sabah tıpkı sen varmışın gibi
Günaydın diyorum ..

Günaydın diyorum gönlümün güzeline
Ve selam veriyorum börtü böceğe
Giden geceye doğan güne

Tıpkı güneşin tan yerini öpmesi gibi
Öpüyorum hayalini hasret sancılarına çare olsun diye

Oysa ne sancıya çare..
Ne acıma sevinç olacaksın artık biliyorum

Biliyorum vuslata ermeyecek bir hazana gebe gün
Biliyorum ama elimde değil yapamıyorum

Olsun ne fark eder ki
Ben böyle inanıyor seni böyle seviyorum
Hayata böyle bağlanıyor sevmeyi böyle biliyorum

KAŞİF KANİ ERTÜRK