Edirne'den Kars'a kadar, Cennet misali yurdum var
Balkanlardan Türkistan'a, her taşında hatıram var.
Ezelden ebediyete, her çağa bir mühürüm var
İnsanlığa yol gösteren, Anadolu çocuğuyum.

Dedem Korkut Masalları, şaibesiz destanlardır
Göklerin güneşi varsa, yeryüzünün yıldızları
Farabi, Ahmet Yesevi, Hacı Bektaş, Mevlana'yla
Yunus gibi ahtı güzel, Anadolu çocuğuyum.

Yaradan'ın inayeti; onca diyarlar gezmişim
Güzel Türkçe'm lehçe lehçe; atalardan icazeti
Ezberimde satır satır,, kitabım, kitabelerim
Karanlıklardan müptezel, Anadolu Çocuğuyum.

Fetihlere baş koymuşum, neyleyim, köşkü, sarayı
Bahar yağmurunda geçtim, akıncılarla Sina'yı.
Pusulam Seher Yıldızı, rehberim Hak kelamıydı
Hişam'a* boyun büktüren Anadolu çocuğuyum.

Yenilmez armadam vardır, Aden'de, Prevezede
Anıt anıt adım vardır, Bağdat'ta, Nazlı Budinde.
Tükenmez miadım vardır, her sahada, her devir
Lisanlarda darb-ı mesel, Anadolu Çocuğuyum.

Hudutlarda, iz peşinde, hedeften şaşmaz mızrağım.
Tarlada, işin başında, ter kokar, gömleğim, bağrım.
Kına gününde, düğünde, gül kokar kızım kızanım
Türkülerde beste beste, Anadolu Çocuğuyum

Dağları duman alınca, gönlüm galeyana gelir
Kılıcım keskin olsa da, özüm gamalı değildir.
Dünden yana alnım açık, soyum insan-ı kamildir
Mazlumlara kanat geren Anadolu çocuğuyum.

Pervasızca kim kayırdı , Arap, Ermeni, Urum'u?
Asırlarca sefa sürüp , testilerini doldurdu.
Müstevlilerle beraber, her biri kahpece vurdu
Namertlere diz çöktüren Anadolu çocuğuyum.

Emperyalizmin kisvesi, yüklü sermayesi varsa
Hepsinin cüssesi kadar, Çanakkale'nin sesi var.
Coşkuyla marşlarım çalar, yazılı destanlarım var
Atatürk'ü başbuğ bilen, Anadolu çocuğuyum.

Hişam: Ebu Cehil'in gerçek adıdır.


Ömer Çelik