*


Dostum
Nasıl unuturum
O günleri
Zulüm dört yanda kol gezerdi
Binlercesi
Sırtlarında çocukları
Yerinden yurdundan edildi...

**

Kimileri
Yaşamın baharında
Üst üste yerlere serildi
Kimileri
Boynunda halkalı ipleri
Bir şafak vakti
Sorgusuz sehpalara çekildi...

***

Gözlerin dolmasın
Boğazın tıkanmasın öyle
Topraktaki tohum
Patlayacak tomurcuk gibi
Umut taptaze
Umut dipdiri
Halaydaki eller misali
Kardeşçe
Bir arada kenetlenmeli...


II
Öyleyse dostum
Gel verelim seninle
Verelim omuz omuza
El ele
Birleştirelim sesimizi
Haykıralım hep birlikte
Zulüm saltanatını yıkacağz diye...

**

Öyleyse
Bundan böyle
Kenetlenelim bir bedende
Olalım seninle yürek yüreğe
Gösterelim gününü
Söz dinlemez
Halden bilmez haramilere...

***

Yaşamak güzeldir elbette
Yeni bir dünyada
Daha onurlu
Daha özgürce
Yaşamak güzeldir seninle
Sıcacık bir ekmeği
Birkaç zeytini
Kardeşce
Dostluk sofrasında bölüşünce...

Muzaffer KALABA