[ italik ]

birden yarılır mı yer
işinde gücünde olan insanları
alır mı içine
birden gürlemez gök
şimşekler çakmaz

su akarken yolunda
birden tersine akmaz
birden ağaçları yerinden sökmez kasırga
gök kararmaz


birden olmaz ayrılıklar
sevgili yüz'ler ekşitmez yüzünü
yere düşmez ay
yıldız kararmaz


yağmur yağmadan olmaz sel
neden ister felâketler
nedensiz taş yerinden oynamaz
dalgalar dağ boyu yükselmez
duraganlığı hareketlendiren
lâv gerektir


birden yüzünü germez anarşistler
eline taş, silâh almaz
çocukları kaçırmaz
akmaz anaların gözyaşları


tesadüf değildir hiç bir şey
yaprakların kımıldaması bile
dövülüp öldürülürken Ali İsmail'ler.
bayrağı indirene
iki el havaya ateş etmekte zorlananlar
piyonlarda arayanlar suçluyu


birden inmedi bayrak
birden konuşmadı susanlar
lâv yerinden birden oynamadı
boşaldı yer kabuğuna yakın enerjiler
artçıl sarsıntılar öncülü geçecek böyle sürerse
uyanacak Türk halkı


Milleti ayıran'lar
kim imiş anlayacak
uçuracak barış güvercinlerini


ah barış
sen sarılmasından oluşursun Türk halkının
sevgi depremiyle!

birden olmadık sevgi yumağı
sen yüzde doksan dokuzunda kalbimizin
birlik kaygısısın!

bu yüzden umutluyuz
bu halk sonsuza değin yaşar!..


10. 06. 2014 / Nazik Gülünay