( BİRİNCİ BÖLÜM )


En büyük kabahat Salacak’ındı bu husus da
O’ndan ebedi zamanlı kaçış fikrimden sonra
Getirmişti kaçtığım tüm anılarımı
Sarıp sarmalayıp Salacak iyot kokulu sırtına
Firar edip İstanbul’un bağrından benim gibi o da
Takılarak bir sarhoş bulutunun arkasına…
+++
O’nun, yani sevdiğimin yüzünden kaçmamışım gibi
Ben ta oralardan ta buralara
Dikiverdi Salacak eski beni birden karşıma
O’nu unutma gayretimi ettirmiş oldu bana heba
Başlamıştı bile salacak,
Yeni ölümlerime çoktan mezar kazmaya
Gelir gelmez ayağının tozuyla...
+++
Kızıl renkli şarapların tesellisine muhtaç olurdum
Yüzerken terk edilmişlik deryasında ondan kalan tortum
Ve her türlü vefasızlığı öylelikle biraz olsun unuturdum
Dikince birkaç duble o kızıl renkli şaraplardan ben kafaya
Ancak ayakta dururdum
Hani kısacası yalancı da olsa alkolle mutlu olurdum…
+++
Sanki öyle bir dünyadan kurtulup başka bir dünyaya ait olurdum
Şerefe nidalarıyla içtiğim şarabı değil de,
Adeta içime başka türden acıları doldururdum
Biliyordum ki Salacak anılarımda yaşadığı müddetçe
Ben yine de ölümlerin kulu kölesi olurdum...
+++
Martılara en yakın
Hep deniz gören evler de otururdum
Öylesi durumlarda pencere önlerine yan gelip kurulurdum
Sarhoş düşlerimin özenle önüme sergilediği,
Çilingir soframa buyurmaları için martılara yalvarır dururdum
Ve onların benim bu davetime icabet ettiklerini düşleyip
Hep birlikte içmeye koyulurdum…
+++
Özün de bir ateşten kopmuş meteorun külü gibi olmuştum
Lakin vefasız bir canın bünyesinden zora ki de olsa kopmuştum
Karıncanın bile dostluğuna muhtaçtı şu günler de ki ruhum
Ben artık yalnızlığın ayazın da yok olmamaya çabalıyordum…
+++
Belki gün olur yeni bir maviye yüreğimi yaslarım umuduyla
Her bucağı sen kokan o kentten can havliyle kaçmıştım
Ne var ki ben eski beni
O hayal kentte bıraktığımı sanmıştım
İtiraf edeyim ki büyük büyük aldanmışım !…
+++
Orada bıraktığım sen’li anılarımı sırtına alıp getirmiş heyhat !
Şimdi bana Salacak rüzgarlarım !
İyi bir iş becermişcesine seviniyor gibiydi o anlamlı esintisine baktım
Salacak sanıyordu ki galiba ben bu işten çok bahtiyardım !...
+++
Yani kaçmamışım gibi sevdiğimin anılarından ben buralara
Yememiş içmemiş toplayıp getirmişti salacak oradaki tüm anılarımı geri bana
Hem taze taze yaşanmışçasına, hem hepsi de sanırsın ki canlı canlı manzaralı!
Akdeniz’in güzel bir kasabasındayım ama gönlüm hala yaralı !
Bağdaş kurup oturuyordu Salacak geçmiş sanki karşım da
Sonun da bana yeni bir mekan arattıracaktı,
Galiba bu tabutsuz varlığımı artık ölümle tanıştıracaktı !...
+++
Ahhh !...Salacak !...
Ahhh !...“Şair Naili Sokağı”...Ahhh !...
Üsküdar'ın Selimiye ’gecelerin de kaybetmiştim mutluluğu ben fersah fersah !
Ayrılık virüsü bulaşmış olan o kanserli odam benim...Ahhh !...
Kızıyordu gelir gelmez şimdi Salacak bana...Kızıyordu vahhh !...
Gizli gizli terk ettiğim için kendisini bir kör sabah !...
X
/////////////////////
İSMAİL HAKKI GÜRCANOK
..MUĞLA / F E T H İ Y E..