18.10.2018 21:43:42
Nasıl yaşarlarmış kafam almıyor,
Işıksız, gıdasız o zamanlarda?
Yaşarmış otuz beş kişi bir evde
Kavgasız, nidasız o zamanlarda.
Yan yana gelmezmiş pek iki yaka.
Olmazmış gösteriş yani fiyaka.
Geçermiş, olsa da bir iki vaka
Sessiz ve sedasız o zamanlarda.
Ayağında çarık elde feneri,
Sevgi imiş belki gerçek hüneri.
En önemli vasfı, sözünün eri
Olmakmış hatasız o zamanlarda.
Baş etmek zor imiş kışta olanla.
Kanaat kuralmış aşta olanla.
Mutlak bir itaat başta olanla
Tavırsız, edasız o zamanlarda.
Nerede bir koltuk nerede makam?
Eksik bile dedim yoktur ki şakam
Kendim de yaşadım oldu alakam
Salonsuz, odasız o zamanlarda.
