BeğenAntolojimYorumlarPaylaşTweetlePaylaş
Rabb’imin varlığına mucizeler ararken
Gökten yere süzülen bembeyaz kar’ı gördüm.
Gönlüm girdapta, garip, gözüm ufku tararken
Varlığımda hiçliği, yoklukta varı gördüm.

Seyrü sefer ederken aklın dehlizlerinde
Helâk oldu her fikir, Rabb’imin (g)izlerinde.
"Allahûekber" vardı zerrenin cüzlerinde
Nankör insana inat bal yapan arı gördüm.

Nefesler buz kesince, artar kulun niyâzı
"Acizsin" der insana zemherinin ayazı
"Ol!" emrini alınca, geldi mevsimin yazı
Çehresinde tebessüm nazlı baharı gördüm

Ruh kafese dar geldi uygun teni aradım
Yunus’a kulak verdim bende "ben"i aradım
Candan öte can varmış, ben canan’ı aradım
İlâhî aşkta hârı, zikirde kârı gördüm.

Ârif olan anlıyor tabiat lehçesini
Akıl, idrak ediyor Yüceler Yüce'sini
Hayran hayran seyrettim kâinât bahçesini
Lâlede mor, beyazı, güllerde sarı gördüm.

Nimetler öyle çok ki dil âciz söylemekten
Süzdüm tüm fikirleri şirk geçmedi elekten
Tattım üzüm, kirazdan, karpuz ile çilekten
Kabuk içinde narı, arada zarı gördüm..

Hülâsa başım dertte; bildiği tuzak, hile
Saymakla tükenmiyor verdiği azap, çile
Bırakın bîçareyi, inanın bana bile
Azrâili, ölümü, aratan vicdansız o.

Sanmayın bir sevgili; "o" denen benim "bahtım"
Zimmetli ta ezelden, mülküne, gönül tahtım
Bunca izahtan sonra, kabul edin, bedbahtım
Eyüb'ün sabrı olsa, çatlatan vicdansız o.

.

Mecit AKTÜRK
Berlin, 23.04.2014