16.8.2018 07:31:23
Uzak; arsız ve kimsesiz, sen Matruşka Bebek
Ezgisidir, yüreğimin rüzgarında savrulan düşlerin…
Dillerine mavi gökyüzü yansımış ve susmuş dünya
Karanlık gece yarılarında azgın köpek balıkları
Ve susuyor kimliksizliğime yansıyan saçların…
Sen şimdi uzak bir şehrin senfonisi, Matruşka Bebek
Yağıyorsun yayık yayık bir ezgiyle evrene…
Canımı, tüylerimi sarıyor bir mısra
Akıyor, gökkuşağının mavi gülleri…
Ve mışıl mışıl uyuyor tenim, çirkin bir surette…
Günler nasıl da geçiyor ve susuyor yitik tılsımlar…
Bir daha hangi Matruşka Bebek bırakır saçlarını yüzüme…
Bilinen bilinmeyen hangi rüya kahrımı çeker…
Hangi kadeh yansıtır, tenime yansıyan suretini
Ve hangi matruşka bebek, kılıç darbeleriyle öldürür
o, masum ütopyamı…
Mervan Ekti
