Tahmin eder miydik hiç; “bu yerler böyle viran
Olacak ve ötecek, baykuşlar hanelerde?”
Öğrendik; değişirmiş, döner imiş bu devran.
Anladık bir kez daha, suç, hep bahanelerde.

Kirlendi sayemizde, o tertemiz duygular.
İhanete uğradık, beklerken sadakati.
Hep geçmişe yapıldı günümüzde vurgular,
Ne yazık ki geç kaldık görünce hakikati.

Geleceğe yön verme olmazdı eskilerde.
Kaygılar hep anlıktı, fakirdi düşünceler.
Eğer varsa bir lokma, huzur vardı kilerde.
Tembellikten tükendi, heba oldu geceler.

Hedef belli mecburen; “medet, kara sabandı.”
“Çilem ise çekerim” deyip deyip ağlardık.
Yetişmezse rızkımız, çözüm bu kez yabandı,
Başka suçlu aramaz, hep kadere bağlardık.

Hey kocaman seneler, dönüp baksak ardına!
Baksak ne değişir ki, geçen geçti yel gibi.
Kuzgunlar yuvalanmış, göz bebeğim yurduma.
Kimseler yok meydanda, her yer, yaban el gibi.