[ italik ] Hangimiz sefiliz çocuğum,
Hangimiz yoksul?
Sen yanı başımızda yitirdiğimiz merhamet,
Bizimse doymak bilmez gözümüz.
Çığlığın en yalın halidir yüzün,
Biz ise duyacak histen yoksunuz.
Sevgi terk etmiş evinizi hanidir,
Umut terk etmiş.
Biz ise çoktan terk ettik yüreğimizi,
Yoksa duyardık seni çocuğum,
Yoksa görürdük.
Bir el verirdik sana,
Bir yürek.

Hangimiz yoksuluz çocuğum,
Seni nasıl arar,
Nerde buluruz?
Battaniyeye sarıldın sıcak diye çocuğum,
Kucak diye!
Uykuya daldın sancın duracak diye
Ve uyandın çocuğum gözlerini bilemedim.
Gözler ki her şeyi söyler bilirdim.
Zira sen perdesiz konuşursun…
Bilemedim.
Hadi gidelim diyebildim.
Uzaklaşalım bu yüzleşmeden,
Gidelim senin yoksulluğundan
Bir başka yoksulluğa…..
Ve dönerken dünyamıza hepimiz,
Bana elini uzattın
Ve teşekkür ettin,
Hak etmediğim halde...

Kenan DEMİREL [ /italik ]