Kanundan ,nizamdan haberi yoktur,
Çoğu aç geziyor, bazende toktur,
Y uvayı unutmuş, mekanı çoktur,
Bu gençlik, nereye doğru gidiyor?

Yanıyor yürekler, çeker çileyi,
Merhamet nerde, taşlaşmış yüreği,
Zaman çok dar, yapılmalı gereği,
Yarın çok geç olabilir unutma !

Kumanda eder hep ele başları!
Meskeni kuytular, köşe başları,
Bıyık terlememiş, küçük yaşları,
İmdat sirenleri durmaz çalıyor.....

Kendine hakim değil, güçte yetmez,
Bunca nimetlere hiç şükür etmez,
Zora gelmeyince, bir adım atmaz,
Sokaklar tehlike çani çalıyor......

Nefis özgür olmuş ,elinde maşa,
Bugün sende biraz kaçamak yaşa!
Vijdan inzivada, gelmiyor başa,
Dolaşır kuyuda ,ruhsuz bedenler...

Yara çok derin, bünyeleri kaplar,
Karanlıkta gelir, peşpeşe oklar,
Hızla beyazlamış, başında aklar,
Sonumuz ne olur hüsran olmasın...

Toz pembe görüyor, bir şeyler almış,
Bünyeyi çaresiz hastalık sarmış,
Farkında değildir, yaşarken ölmüş,
Bu gidişin sonu hüsran doludur....

Manevi alemden ,atmış kendini,
Korumamış baştan, suyun bendini,
Aklı gelir,gider bilmez kendini,
Bu gidiş nereye bilen varmıdır?

Sayın vekillerimiz karar alınız!
Sokak insanına çare bulunuz!
Mazlumun lehine, hüküm koyunuz.
Bu millet her yerde huzur arıyor....


18.19.2007 İSTANBUL