Ah be çocuk!
Hep böyle gidecek değil ya…
Elbet bir gün kuruyacak gözlerinin yaşı
Mutluluklara dönüşecek, yüreğinin o hüzünlü telaşı
Elbet bir gün
Mutluluk renginde tebessümler işlenecek seninde dudağına

İşte o gün
Sen “SENİ SEVİYORUM” dediğinde
O da “BENDE SENİ” diye fısıldayacak kulağına
İşte o gün
Aşk nefes nefes sararken seni
Vuslatın gözleriyle göreceksin
Saçlarında baharlar taşıyan gelini

Ne olursa olsun
Sana can verenin hatrına
Sabrı yazmalısın hayatın her satırına
Üzülsen bile küsmemelisin hayata
Vefasızlara kızıp da aşka kahretmemelisin
Aşka kahredip de
Yüreğini azletmemelisin
Bir gül yüzünden, soldurmamalısın bütün gülleri
Bir gün gelecek, elbette birisi anlayacak sevdiğini ve sevildiğini
Bir gün çocuk, elbet bir gün
Ebediyetin dudaklarıyla öpeceksin
Aşkınla kınalanmış elleri

Ey! Hüzünlü gecelerin boynu bükük çocuğu…
Bir gün, elbet bir gün
Yüreğinde sevinç sevinç yeşerecek aşkın tomurcuğu
İşte o gün
Aşkın adaleti ve aşkın asaleti adına
Kavuşacaksın “Bir ömür” deyip de ant içeceğin kadına

Bekle çocuk, sabırla bekle!
Bir gün gelecek
Beklediğin de gelecek
Karanlıkları aydınlatan nurlu ışıklar gibi
Ve saracak yaralarını
Ab-ı hayat kokulu sarmaşıklar gibi

Yani çocuk
İster koş, ister yürü, ister emekle
Ne yaparsan yap, nasıl yaparsan yap ama bekle
Nasılsa bir gün
El ele tutuşup ruhunda taşıdığın erkekle
Geride bırakıp bu çocuksu yaşını
Gizlemeyi öğreneceksin gözlerinin yaşını
Ve diyeceksin ki!
“Ağlayanlar değil, ağlatanlar yere eğmeli başını”

İHSAN TURHAN - 10 NİSAN 2013 ÇARŞAMBA saat 15 50