Hani mümkün olsa da, tünel açsam zamana
Bindörtyüzküsur yılı uç ucuna eklesem
Katedip asırları aşkınla yana yana
Akşam kapına varıp heyecanla beklesem

Rabb'ine niyâz eden güzel sesini alsam
Bu bir rûyamı deyip türlü hayâle dalsam
Yol yorgunu ayaklar, çökse, uyuyakalsam
Sevincimden rüyâmda ismini sayıklasam...

Açtığında kapını, sesin ile uyansam
Gördüğümde yüzünü, güneşi doğdu sansam
Selâm ile hürmetle nurlu adını ansam
Yüzüme süre süre ellerini koklasam...

Gözüm yaşlı dinlesem Bilâl’in gür sesini
Çeksem, şifa diyerek, içime nefesini
Gömsem gâmı, kederi, şu gönlümün ye’sini
Her ânı "anı" diye, hayalimde saklasam...

"Ümmetimden" diyerek tanıtsan sahâbeye
Varsak huşû içinde hep birlikte Kâbe’ye
Vecd ile kulak versem, duaya, hitabeye
Yaptığım günahları sevaptan ayıklasam...

Zaman tüneli bozuk, dönüş imkânsız olsa
Ümmetin bu garibi sana evlatlık kalsa
Görürken hizmetini, ömrüm nihayet bulsa
Ecelin nefesini yanında soluklasam...

Mecit AKTÜRK
Berlin 08.05.2012

***Seslendiren: Deniz UZUNER***