Sen gittin soldu güneş gün bildim geceleri
Âsûde dünler rüya, mutluluklar "an" oldu
Hüzne bandım kalemi ağlattım heceleri
Kâgıtlar sırılsıklam gözyaşım ziyan oldu

Ne zaman hayal kursam hicranaydı varışım
Hüsrân ile son buldu zaman ile yarışım
Aşkımı ikrâr ile yalvarıış-yakarışım
Nezdinde naza sebep hadsiz hezeyân oldu.

"Vuslat" yüksek basamak aşılması zor eşik
Sensiz sevda sarayım keder veren boş beşik
Şimdi bîtap, bîçare düşlerim delik deşik
Tebessüm çehreme zül sırlarım ayan oldu.


Sızı yayıldıkça gönül özümden
Hüzün süzülüyor iki gözümden
Bülbül naza çekmiş, çıkmış sözümden
Baykuş yuva yapmış dalıma benim.

Takvim tamamlarken yarımı tama
Ecel kuşu geldi, dokundu cama
Ucuna geleni söylerdim ama
Kem söz yakışmıyor dilime benim.

Ömrümün üstünden çok poyraz esti
Yâr deyip sevdiğim selâmı kesti
Sabahı beklerken gün akşam üstü
Kimseyi beklemem salıma benim.
Gelmeyin istemem ölüme benim.

Mecit Aktürk