...
15.3.2018 14:54:02
mavi bir ölüme doğuyorken gün göçleri
keskin sesin ağzında selam eder
köklerini dayayan anılar...
avuçlarımda gözleri ısınan adamlar
duvarlara yaslar upuzun dalgınlığını
her mevsim kışa benzer yüzler
yaralarını ısıtırım düşence güneşime
akşamlar...
ki
yüreğimde üşüyen sürü ağaçlarım var
ve kederli kuşlarım.
vakitsiz karanlığa düşen uykularda kıvrılır düşler
hiç birinin aynası yoktur
ıslıkları hep dilimin ucunda
ölü bir kente dağlanan bulutlar ağlar/ağlasın
cehennemi taşımaktansa
telaşlı kolları
ki
rüzgarın eteklerinde beyaz uçmalar
nasılsa tutulacak doğumlar değil
hepsi eriyen bir masal
