ŞAIR

sürgün mülteci ayaklar,ketum kesat ve yorgun
Kiel rıhtımında pejmurde gönül
özlemleri dolu dizgin
hayelleri dün gibi tap-taze şair

öyle yaa!
’bir ’delinin sözlerinde aranmaz ki..
bilgeli bir düşünce

çatık kaşlarının altında somur, somurtkan surat
dinmeğen’ küfür
sövgülerinin bini bin para şair

zaten her akşam aynı yerden,güneşin gün batımına bakmak zulmettir zulmet biliyormusun ?

tel-örgülerinde kalmış umutlar
kanatı kırık göçmen kuşları
sızlayan vicdan
sızlatan göz yaşıdır
gizli
saklı
avuclarda ki ıslak

dökülürken kızıl kan güvercin kanın'da
olur mu barış ?
olur mu huzur ?
vede kardeşlik ?

uçup giden turnadan sana yar mı olurmuş şair ?
dağda ki arslana değil,
ceylana yanmalısın ceylana akılsız
ceplerine doldurduğun marti sesini, kıraç kuru toprağına göndermelisin
mazlumun feryadı
yetim/in gözlerinde boğulurken ,
boğulmalısın bé deli

selam olsun halk yanında halk derdini yazana
şairsen/se ,o koca yürek siğar mi ki mezara..?
ş a i r
ş a i r
yine
ş a i r

Kadir Haktan TÜRKELI