sürgün mülteci ayaklar
ketum kesat ve yorgun
Kiel rıhtımında pejmurde gönül
özlemleri dolu dizgin
hayelleri dün gibi tazeydi şair

öyle yaa!
'bir 'delinin sözlerinde aranmaz ki..
bilgeli bir düşünce

çatık kaşlarımın altında somur, somurtkan surat
dinmeğen' küfür
sövgülerinin bini bin para

zaten her akşam aynı yerden,güneşin gün batımına bakmak zulmettir biliyormusun ?
tel-örgülerinde kalmış umutlar
kanatı kırık göçmen kuşları
sızlayan vicdan
sızlatan göz yaşıdır
gizli
saklı
avuclarda ki ıslak

dökülürken kızıl kan güvercin kantında
olur mu barış ?
olur mu hazur ?
vede kardeşlik ?

uçup giden turnadan sana yar mı olurmuş şair ?
dağda ki arslana değil,
ceylana yanmalısın akılsız
ceplerine doldurduğum marti sesini, kıraç kuru toprağına göndermelisin
mazlumun feryadı
yetim/in gözlerinde boğulurken ,
bozulmalısın bé deli

selam olsun halk yanında halk derdini yazana
şairsen/se ,o koca yürek siğar mi ki mezara..?
ş a i r
ş a i r
yine
ş a i r

Kadir Haktan TÜRKELI