sürgün mülteci ayaklarım
ve ketum
Kiel rıhtımında bugün pejmurdeyim gülüm
özlemlerim dolu dizgin
hayellerim dün gibi taze

öyle yaa!
'bir 'delinin sözlerinde aranmaz ki..
bilgeli bir düşünce

çatık kaşlarımın altında somur, somurtkan surat
dinmeğen' küfür
sövgülerimin bini bin para

zaten her akşam aynı yerden,güneşin gün batımına bakmak zulmettir biliyormusun ?
tel-örgülerinde kalmış umutlar
kanatı kırık göçmen kuşları
sızlayan vicdan
sızlatan göz yaşıdır
gizli
saklı
avuclarda ki ıslak

dökülürken kızıl kan güvercin kantında
olur mu barış ?
olur mu hazur ?
vede kardeşlik ?
uçup giden turnadan sana yar mı olurmuş şair ?
dağda ki arslana değil,
ceylana yanmalısın akılsız
ceplerine doldurduğum marti sesini, kıraç kuru toprağına göndermeliyim
mazlumun feryadı
yetim/in gözlerinde boğulurken ,
boğulmalıyım gülüm

selam olsun halk yanında halk derdini yazana
şairsen/se ,o koca yürek siğar mi ki mezara..?
ş a i r
ş a i r
yine
ş a i r

Kadir Haktan TÜRKELI