bir zemheri ay'ıydı çıktık yollara
ilk haftanın ilk günü
akşam'ın şeri
yol'un ürkekliğidi
o gün,
bu gün
yolun yolcusu

metilen mavisinin çıkmazlıklarında boğulmasaydık eğer
şimdi kırmızı karanfiler vardı boyunlarımızda

ama sırtimıza yüklediğimiz zano ağrıları kalıcı hasar
çözümsüzlüğünü sorgularken hayatın
kala-kaldı sol böhürmüzdeki kolit sancısı
hatta sığındığımız limanlardı içimizde çürük ve kuytu
düşman belletiklerimizin etekleriydi
iki elle tuttuklarımız,ayıp

göysumüzde kramp
ince ince düğüm düğüm ritimli vurgu
yer..!
mekan..!
zaman...!

tek gözlü,tek ayaklı turuva atı gibi yapışdı ya şansızlık
buruşmuş,buruşuk yakalarımıza
dolaşık
kör
zebil...!

keklik kanın/da ak güvercin kanatı aramadık ki...!
avuc avuc kendi ağız burun kanımızdı,yutkunurken içimize dökülen
ılık ılık yudumlarken her şehrin her sokağında ki yapışkan kir'i
bir türlü açığa çıkmadı illetlik yüklü yüklemlerimiz

nedendir ki ?
ayrılan/la hep yenikler bizle beraber ?
buz tutulmuş bir kere
kati kalpler yazılmıyor yazayım
kör çıkarın kem girdabı
zaman gelir dolanır/sa ayağa
şifrelenmiş menfaatın...
üstündedir zaman kipi bilesin

üç boyutlu görüyorlar ülkem/de ki....bu h a l k ı
kör,
sağır,
dilsiz

Kadir Haktan TÜRKELI