[ italik ]




bu yüreği sana emanet ettim
ırmak kenarında
onlarca orman gülünden
bir tek seni seçtim...

sen bana güldün, ben sende ayrıkotu
içimde kırmızı bir karanfil
kanasada uslanmayan bir sefil...


patika yollara umutlar ektim
taş duvarlara şiirler bıraktım
çakallar parçalamadan
sen bulasın istedim

bilesin ki ömrüm gibi
dünyada..
en çok ben seni sevdim...



atmışaltı ilkbaharında hayatı buldum
bi de beni sevdiğini duyunca doğdum
gül iklimi mevsimlerin yeşilinde büyüdüm
ırmak yolunda bir tek senin için yürüdüm..

ne deniz de ne gökyüzü
gözlerinden başka öyle mavi görmedim.


anam ol sevdama
babam ol korkuma
çocukluğum ol avut beni
geçmişim, geleceğim ol...

bütün sevdiklerimi geçti
sana olan bu sevdam.


güneşim ol gündüzleri,
gece de çoban yıldızım...
hastaysam, ateşim ol yanayım
canım al hesapsız ben sen olayım


demli bir çay renginde
gözlerim
gözlerine dokunsa yıldız yağardı
ellerin ellerimde bulut olur yağmur ağlardı...


sevmek inanmak
sevmek güvenmek
sevmek savaşmak ise hayatla
yüreğine siper kazma
içim de teslimiyet gelinlik beyaz bayrak


Atilla İlhan yazdıysa
ben yaşadım
"böyle bir sevmek görülmemiştir"
ve uğrunda ölünse de geri dönülmemiştir...

...

"mutluluk mavi çocuk"...