zor geliyor artık taşımak seni
zor geliyor özlemek…
sen s/indirmişken özlemi



d/üşüyor hazan dalınca yürek
oysa
düş/müşsün düşlen(S)en

ve ne zordur bilsen!
dipdiritutmaya çalışmak hala
salasını çoktan çektiğin sevdayı



evîna min
kor y/anıyor yürek kandıkça seni
yağıyor kesmeden harını hazanlarca yağmur
ağlıyor, yamaçlarına ak düşen tanıklarımız
ve ne um/arsızlık bilsen!
sancısını beklemek doğumun
ölü ceninler g/ebesi yürekten



evîna min
te di got, ez xerib,ez pepûk im
pirsîn evîna min, ji min re pirsîn
ez çi bûm?
tu nizané, ez tunebûm, xerab bûm
nebû evîna min, tu tuneyî, ez ji tune me
derde dilê min zor giran e...




evîna min
ar geliyor duymak soran dillerden seni
ar geliyor susmak, s/aklandıkça yalanlarda küçülmek
d/ilenmek umuda
bin sensizlik doğuran güne yalvarıp
ve ne azaptır bilsen!
yaş/atmaya çalışmak
bir yudum suda boğulmaktan mutlu cesedi



di(n)le evîna min!

imkânsıza takas ettim zorları
kül ettim korumu gözyaşlarımla
ar’ım üstünde binlerce ayak izi


gel dedi ya dilin körü?

Zin re slav bu
ji Xece re rez...

Xurs’un d/ağlarını delip
Almozin’e selam vermeli yürek



bekle beni sahralar bedevisi
bekle
tozlu fels/efelerin efendisi
vursa da kıyısına tükenmelerin
dilimde o son dua
z/engin maviler doğmakta
helal-i-aşk saydığın dudaklarımdan



geri dönmeye niyetsiz kapına düşüren
bir kitapsız özlemdi/r bilirsin
iste(me)sen de b/ekleyeceksin!



gün b/ekle yüreği paslı Kawa’m
gün s/ay evîna min
şiddeti akla zarar deprem var eşikte
mevsim zivistanı
tan ayazı vurmakta


ya yıkılıp hanedanlığı korkunun
d/evrim olacak
ya da
at/eşlenip lavları yerin göğün
kıyam/etimiz kopacak!