Miladı taşıyan güneşin rahmetiyle doğdum
Derisi yüzülmüş yalnızlıklara
Dünyanın gülücüklerini giydirdim
Karanlıklara dokunduğumda
Dirildi beyazlıklar

Küflenmiş yaslarıma inanç bağladım
Ve kahroldu hüznün muzdarip sancıları
Sabır sayfasına hicretimin mutluluğunu yazdım
Başladı vuslata yolculuk

Elif, be gibi yeniden başlıyorum
Tünel boylarında karanlıklara cellat olup
Aydınlıklara hız oluyorum.


Duygularım artık, yanağında Meryem'in masumiyeti kadar aziz şimdi
Her
Şey
Yeniden
Yeniden başlamalı kör geceye inat

Sedasını vebalsiz dinleyen ruha
Diz çöksün acılar
Güneşe kavuşsun karanlıklar
Ve ziya ve ziya

Zamanın çığlıkları, çağın asaletine bürününce
Açılsın rahmet kolları
Neşeye rüzgâr kahrolsun
Acılar vefasızlıklar zindana sürülsün

Tenime düşmüş düş sızıntıları
Sızıp dursun durmadan
Gülşenlere koşan yüreğimin çeperlerine
Yanılmadıklarım düşsün
Yanıltma beni ALLAHIM!!!!!

Ülfeti geçmişte mayalanan acılar tutmadı
Yaprağında narin gelecekler taşıyan
Suskun ibadetlere bırakıyorum baharları
Yıkasın gönül toprağımı
Yıkasın rahmet yağmurları

Güneş sürünce ay�ı; devşirdi gözlerimde mutluluk
Ve secdelere taptığım rahmetin surları
Değdirdi yüreğimin hendeklerine sevinç

Yetişir, dipsiz karanlıkların dibine gölge düşürdüğüm
Tüm baharlar şimdi yüreğime sürgün edildi
Sonbahara veda
Hoş geldin âsumân�


Özge Yağmur (sabır çiçeği)