Şu şehir hayatı dediğim var ya!
Sırf ekmek davası bil Memmed emmi!
İnsan sarmalı ki; mahşer-i derya,
Aklını ara da, Memmed emmi!

Omzunun üstüne yıkarsın ser'i
Deşersin gözünle geldiğin yeri.
Bir adım ileri, bir adım geri
Turnalar türküsü çal Memmed emmi!

Düşünden eksilmez dumanlı dağlar
Ardından koyunlar, kuzular ağlar.
Naçarlık sılanın yolunu bağlar
Haydi çık! Bu nasıl hâl Memmed emmi!

Gâribin sırtına binenler çoktur
Kimsesiz muhâcir sananlar çoktur.
Er de kim! beygirden yamanlar çoktur
Dersin ki; Bu nasıl kul, Memmed emmi!

Şehirde horozun öter mı sandın
Hesabın, kitabın tutar mı sandın
Üç kuruş kazancın yeter mi sandın
Duy! Bıyık altından gül Memmed emmi!

Köşeli kasketin dürülür burda
Başına her çorap örülür burda
Kolun da, dalın da kırılır burda
Gel etme! Köyünde kal Memmed emmi!