Gönül deryasına kelâm banarak
Kalemin ucundan aktı da gitti.
Damlaya damlaya Yâr'i anarak
Aciz canevini yaktı da gitti.

Cürmünün nârından nefs'i sökerek
Hakkın buyruğuna boyun bükerek
Gün gele lâ hâvle sabır çekerek
Dilini, dişini sıktı da gitti.

Al-beyaz çağlayan damarda kandı
Ecdad-ı Fatih'e hepten hayrandı
Sanırsın et-kemik giymiş vatandı
Ay-Yıldız'a selam çaktı da gitti.

Hilâli kanatlı Şahan'dan kuştu
Memleket aşığı bir delicoştu.
Sadırda kavrulup satırda pişti
Köhne tabuları yıktı da gitti.

Tükürük tutmayan arsız yüzlerden
Hayadan nasipsiz çirkef sözlerden
Hem kendi şahsından hem de bizlerden
Yakasın silkerek bıktı da gitti.

Yurdumun insanı, adamın hası
Tehviddi ömründe yekten davası
Mürtedlere karşı verip savaşı
Göğsünün közünü döktü de gitti.

Yalana dolana alet olmadan
Bildiği doğrudan geri kalmadan
Adına sanına halel gelmeden
Eğmeden başını ,dikti de gitti.