Anlatamadığım bir şey var içimde,
Ne kelime yeter, ne de gözyaşlarım
Adını bilmiyorum
Bilmiyorum… Ama bir boşluk var,
Kalbin tam ortasına yerleşen bir yara gibi.

Anlatamam, hisetiklerimi
Anlayacak çıkarmı beni acaba
Bilmeyen   ne bilsin ki?
O derin sessizlikte büyüyen duyguları
Bir bakışta başlar, bir ömür susar…
Ancak allah bilir gerçeğini

Gönlüme çok derin düştü bu hâl,
indi kalbime ağır bir sır gibi.
Toprak mı olacak hislerimiz bir gün?
Yoksa Allah mı yerleştirdi
Kendini hatırlayayım diye?

Tarifsiz bir dua gibi,
0y yanıyor,kalbim
Ne tam dünyaya aitim, ne de bütünüyle göğe.
Sanki her sevgide O'ndan bir iz var,
Sanki her hasret, sonsuzluğa açılan bir kapı.

Bir bakışla başlar bazen,
Ne ses olur, nede söz...
Sadece içimde büyüyen bir boşluk,
Dudaklarımda suskun bir “neden”…

Geceler olur, uyuyamam,
Gündüzler geçer, unutamam.
Kalbim olur koca bir yangın yeri,
Ama kimse bilmez, kimse görmez.

Sonra düşünüyorum:
Bu kadar acı, bu kadar özlem,
Sıradan olabilir mi gerçekten?
Belki de kalbime konan bu hâl,
Allah’tan gelen ince bir sırdır bana…

Belki her duyguda bir perde vardır,
O’nun cemaline çıkan yolları örten…
Ve ben her sevdayla biraz daha yanan
Biraz daha yakınlaşırım belki
Asıl vuslata.
mesakin-14/06/2025