Bir suskun şairim dağlar başında.
Kırılsın kalemim yazmam bir daha.
Caddeler, sokaklar sizlerin olsun,
Yol edip kendime gezmem bir daha.

Kabarsa, köpürse, çağlasa selim.
Uzansa kaleme kırarım elim.
Sadaret mührüyle mühürlü dilim,
Hünkâr ferman etse çözmem bir daha.

Ne etliye, ne sütlüye karışmam.
Kimselerin ayağına dolaşmam.
Kısarım sesimi, haddimi aşmam.
Yanlışa, haksıza kızmam bir daha.

Rahat olsun uykuları kaçanlar.
Karakterime ters kumaş biçenler.
Hergün başka başka defter açanlar,
Tek bir çizik bile çizmem bir daha.

Görünmem gözlere bozmam huzuru.
Kaparım gözümü görmem özürü.
Olsam bile edep erkân nazırı,
Fikrimle kimseyi üzmem bir daha.

Önceden ne ise herkes o olur.
Yazdığım her şiir mazide kalır.
Benden ancak bana elem, gam gelir,
Hüznümle neş'eyi bozmam bir daha.

Mesut'um yüzümü döner giderim.
Bir yangın misali söner giderim.
Yağmam yağmur olsam, diner giderim.
Gönülden gönüle sızmam bir daha.

EYVALLAH...
(Herşey gönlünüzce olsun.)