Acı öykümle
Geleceğe yol alırken
Gülümse'miştim
Bütün olumsuzluklara
Çocuktum
şımartacak kimsem olmadı
Yalnızdım
Tek başıma yürüdüm

Yoksundum babadan
Yoksuldum anadan
Kediler açlıktan donarken
Islaktı sokaklar
Delik ayakkabımla
İçime işleyen soğukta
Tek başıma yürüdüm


Tutunduğum dal kırılmıştı
Sırtımda yüküm çoktu
Esintiye kapılan
Ömrümdü
Yol gösteren olmadı
Karanlıkta
Tek başıma yürüdüm

Yaşam
Çetin bir mücadeleydi
Hayli zordu
Oluruna bırakmıştım her şeyi
Rüzgar savurdu
Oradan oraya
Ümitlerimi kaybettim
Haksızlıklara karşı
Tek başıma yürüdüm

Bir durak gecikmiştim
Gönlüne
Dokunduğumda gül'e
Ya yaprakları döküldü
Yada dikenleri battı
Ay ışığında
Tek başıma yürüdüm

Hayat çok acımasızdı
Fırtınaya açık denizlerde
Yakalandım.
Birer birer aldı
Sevdiklerimi
İnandığım düşlere
Tek başıma yürüdüm

Gökyüzü yalın ve sonsuzdu
Gökkuşağını
Beklediğimde;
Sırılsıklam
Islatmadan gelmezdi
Dünyanın renklerinde
Tek başıma yürüdüm

Tebessüm ettim
Kayıp yıllarıma
Her güçlüğü
Omuz gerdimde
Bir senin yokluğuna
Dayanamadım
Gitmek için;
Yüreğimin istediği yere
Tek başıma yürüdüm