İnsan baharda yağmur giymeli
Öyle bir yağmur ki çisemeli fevkinde ipil ipil yaymalı
Şakırdamalı ha bire oradan oraya pabuçlarını gezdirmeli ve çokcana koşmalı çocuklar
Yağmur giyerken heyecanlar, tebessümler koparmalı
Nefes nefese kalmalı
Göğsü hızlı hızlı çarpmalı
Kalbi sakinliğe, münzeviliğe atılmalı
Çatlamalı feleğin gelmeyen vakitleri
Sürgünler, sözlerin de zamanı bitmeli
Ki her sözün sonu iyicene düşünülmeli
Kalp ve akıl süzgecinden geçilmeden sözler uluorta ya da bol keseden verilmemeli!
Sonra kararıyor kalpler, çizgiler dikiliyor
Setlere set kuruluyor
Pişmanlık, hüngür hüngür ağlamalar faydasız kalıyor artık
İnsan bedava sözler vermemeli
Anlamalı kalbim, kimse bedava yaşamıyor.

Sen de bedava o koltukta değilsin;
Sen, müdür yardımcısı
Tiltin bayağı eski galiba
Ağzında kahkaha koptu, az önce
İşitirken gerildim, gerdirdim yüzümü
Gerçi utanmamı bekliyordun
Tersine boylu boyunca aklandım
Tebessüm giydim
Çok kardeşin var dedin
Maveradaki görüşünü anladım
Bozuldun, ha bire çirkeflik giydin
Fazla çocuk Allah'ın hediyesi olduğunu keşke bilseydin
Oysa sen coğrafya dersi kadar kıt biri idin
Sadece ezber doğum çizelge haritalarından ibaret bir yeniyetme ukala
Senin tavrın düpedüz rezillikti
Memurun böylesine tükürmek gerekti elbet
Evet birkaç senedir herkes işi gücü bırakmış;
Doğum bakanlığına soyunmuş beyler!
Bu müdür yardımcısını bu doktoru bu ustabaşını tanıyın!

Sizi ne kaç kardeş olduğumuz!
Ne pişirdiğimiz ne yediğimiz!
Defolun gidin cehennemin çukuruna!
Zakkumlanın orada!
Kaça kaç kardeşiz bizler
Birimiz dövülmüş ötede ağlar
Diğerimiz denizden çıkmış güneşten kendini yağlar
Birimiz para pul;
Diğerimiz karnına taş bağlar.