sac barakalar, yalnızlığım, biçarem
üryanlar vadisinde idrakimi yitirdim.
Allah'ın huzurunda giyilmiş edebli secde
götürürdü mahşere pirü pak
şuursuz insan, cahil insan
aranan azıcık okuma fazlaca ahlak
oluklardan yağmur olan sonbahar akışta
hızlı hızlı, acele ediyordu dökülmek toprağına
susamıştır yeşerecek meyvalar verecek
Yaratandır, yaratan.

tantana, heybet suratlar tanıdım
vahşetli çığlıklar tarandı tokasız
belkemiği kırılmış gençler ki işsiz
torpil ayaklı sevinçler belki hüzünler
mümin şafakla açardı gözlerini
bir kaçıştır vergi memurundan
polisi bit başlı, sidik kokan insandan
her durak bir acıklı kaçıştır.

gazete okunmaz bu devirde
varsa online yoksa bilgisayar
evet bir boğazdır yapay zeka
tıkanır girilmez içimize
insan bayatladı
kaçmak bu yüzyıldan
insan bayatladı
kokuyor cüsseler gövdelerde, ahenk yok
fakirlik, zenginlik gırla geçiyor
tren, otobüs, uçak kim bilir seyahat evvel mi
hangi diyarda koşarsam memleketimin şarkısı
mırıldanır kalbime ufak ufak kaderi
çoşar fırtınalı dehlizlerde serinlik
koşarım, beklerim anlık bir heyecan
işim nedir insanı tanımaktan manzara
tutuk ayarlar saatler geçti
beklerim anlık bakmaktan
çıldırmak harfi harfine okumaktır
ağlatan benizlerde yakınan öfkeyse
kim ayarladı kim vardı bitilmez yollar ummanları
kim yarattı şu faniliği kim yarattı sonsuzu...
Allah dedim.