Ömür geçiyor günbegün
Bir yel gibi esiyorum.
Kral oldum çıktım tahta
Boyna racon kesiyorum.

Anıları eşeceğim,
Dertlerimi deşeceğim.
Ha düştüm ha düşeceğim
Yere sağlam basıyorum.

Her geçen gün adım adım,
Bitti gitti itimadım.
Ağzımda kalmadı tadım
Sanmayın ki kasıyorum.

Kış geldi bak civarlara,
Geçtim başka kulvarlara.
Eleğimi duvarlara
Ha astım ha asıyorum.

Terk ettim dünya işini,
Kurarım ahret düşünü.
Okla yayın kirişini
Gerdiriyor, yasıyorum.

Dolup taşar her gün çilem,
Dostum oldu kâğıt kalem.
Alınmasın cümle alem
Ben kendime küsüyorum.

Sözlerimin üstü örtük,
Boğazımın teli yırtık,
Sesim çıkmaz oldu artık
Mecbur kaldım kısıyorum.

Bin bir dert var katar katar
Buradan Fizan'ı tutar
"Bir konuşsam dünya batar."
Bu yüzdendir susuyorum.

"Çokça abdest aldığım var,
Alıp namaz kıldığım var."
Benim de bir bildiğim var
Sanmayın ki pusuyorum.

Hazır idim ben bu ana,
Bir şey diyeceğim sana.
"Kimse acımasın bana
Yediğimi kusuyorum."