KÖRDÜĞÜM

Şitanın donduran nakışlarında,
Abasız titreyip duranı gördüm.
Hayatın zorlayan yokuşlarında,
Kendini yıllarca yoranı gördüm!

Soğuktan düşerek can veren kuşu,
Sokakta kıvrılıp yatan berduşu,
Ümitle elimi tutan serhoşu,
Zamansız savuran boranı gördüm.

Aşığı esriten kavak yelini,
Vuslatı bekleyen nazlı gelini,
Bir hoyrat açınca duvak telini,
Gerdeğin dârında solanı gördüm!

Tamamen kuruyan nice gölleri,
Üstüne yerleşen arsız dölleri,
Bir yangın yerine, dönen illeri,
Dumandan nefessiz kalanı gördüm!

Boğazı kesilen dereyi, çayı,
Büyürken kaybolan binlerce tayı,
İnsandan utanan yıldızı, ayı,
Bir türlü bitmeyen talanı gördüm!

Kinini üfleyip dolap döndüren,
Nefsine yan çıkıp, ocak söndüren,
Kibriyle güneşi gökten indiren,
Ustaca söylenen yalanı gördüm!

Acaba kim gördü şu gördüğümü?
Ne vakit kim çözer bu kördüğümü?
Kimseler görmedi, hiç güldüğümü,
Saçını başını yolanı gördüm!

Aşikar eylemez tilki fendini,
Allah'tan korkmayan yıkar bendini,
Bir gece yatıp da sabah kendini,
Tabutun içinde bulanı gördüm!

YAŞAR ÖZKAN
09.03.2025
Safranbolu