KÖRDÜĞÜM

Şitanın donduran nakışlarında,
Abasız titreyip duranı gördüm.
Hayatın zorlayan yokuşlarında,
Kendini boşuna yoranı gördüm!

Kinini üfleyip dolap döndüren,
Nefsine yan çıkıp, ocak söndüren,
Kibriyle güneşi gökten indiren,
Ustaca söylenen yalanı gördüm!

Aşığı esriten kavak yelini,
Vuslatı bekleyen nazlı gelini,
Hoyratça açınca duvak telini,
Gerdeğin dârında solanı gördüm!

Boğazı kesilen dereyi, çayı,
Büyürken kaybolan binlerce tayı,
İnsandan utanan yıldızı, ayı,
Bir türlü bitmeyen talanı gördüm!

Sırayla kuruyan nice gölleri,
Üstüne yerleşen arsız dölleri,
Bir yangın yerine, dönen illeri,
Dumandan nefessiz kalanı gördüm!

Acaba kim gördü şu gördüğümü?
Ne vakit çözecek bu kördüğümü?
Kimseler görmedi, hiç güldüğümü?
Saçını başını yolanı gördüm!

Allah'tan korkmayan yıkar bendini,
Aşikar eylemez tilki fendini,
Bir gece yatıp da sabah kendini,
Tabutun içinde bulanı gördüm!

YAŞAR ÖZKAN
09.03.2025
Safranbolu